Mie Keto wenst iedereen fijne kerstdagen.
dinsdag 25 december 2012
maandag 24 december 2012
Feest! Pannacotta met vers fruit
We zijn onlangs feestelijk gaan eten. Bompa werd 90! en dat werd met uitgebreid tafelen gevierd. Wij namen allerlei lekkers mee voor ons Mie-ke. Het restaurant zorgde voor een professionele presentatie.
Nog nood aan vette ideeën voor de feestdagen? Misschien brengt dit feestmenu je de broodnodige inspiratie voor menu of presentatie.
Vandaag deel 5: Pannacotta met vers fruit
Tijd voor een feestelijke afsluiter. Dit receptje viel bij iedereen in de smaak op onze kookworkshop. En het is bovendien heel eenvoudig te maken.
Wat heb je nodig?
90g room 33%
1 gelatineblaadje (zie opmerking hieronder)
25g groene kiwi
vloeibare zoetstof
Hoe maak je het?
Week de gelatine +/- 5 min. in koud water. Breng de room met de zoetstof aan de kook. Knijp de gelatine uit, neem de room van het vuur en voeg de gelatine al roerend onder de room.
Giet het mengsel in een geoliede vorm en laat opstijven in de koelkast.
Opmerking:
In het receptenboekje wordt room van het merk Solo Classic gebruikt. Deze room heeft echter geen vetgehalte van 33% meer, maar van 31%. Even herrekenen is dus nodig als je deze plantaardige room wil gebruiken. Voor een hogere ratio gebruik je meer room en minder fruit.
Verder staat er in het recept vermeld om een volledig blaadje gelatine te gebruiken. Dit is echter te veel, de pannacotta wordt dan zo stevig dat je er een lepeltje op kan laten veren... Pas de hoeveelheid gelatine aan: of minder voor één portie, of doe zoals wij en maak meteen een heleboel porties!
Nog nood aan vette ideeën voor de feestdagen? Misschien brengt dit feestmenu je de broodnodige inspiratie voor menu of presentatie.
Vandaag deel 5: Pannacotta met vers fruit
Tijd voor een feestelijke afsluiter. Dit receptje viel bij iedereen in de smaak op onze kookworkshop. En het is bovendien heel eenvoudig te maken.
Wat heb je nodig?
90g room 33%
1 gelatineblaadje (zie opmerking hieronder)
25g groene kiwi
vloeibare zoetstof
Hoe maak je het?
Week de gelatine +/- 5 min. in koud water. Breng de room met de zoetstof aan de kook. Knijp de gelatine uit, neem de room van het vuur en voeg de gelatine al roerend onder de room.
Giet het mengsel in een geoliede vorm en laat opstijven in de koelkast.
Opmerking:
In het receptenboekje wordt room van het merk Solo Classic gebruikt. Deze room heeft echter geen vetgehalte van 33% meer, maar van 31%. Even herrekenen is dus nodig als je deze plantaardige room wil gebruiken. Voor een hogere ratio gebruik je meer room en minder fruit.
Verder staat er in het recept vermeld om een volledig blaadje gelatine te gebruiken. Dit is echter te veel, de pannacotta wordt dan zo stevig dat je er een lepeltje op kan laten veren... Pas de hoeveelheid gelatine aan: of minder voor één portie, of doe zoals wij en maak meteen een heleboel porties!
Pannacotta met verse kiwi.
Ratio 3:1
zondag 23 december 2012
Feest! Torentje van eend en rode biet.
We zijn onlangs feestelijk gaan eten. Bompa werd 90! en dat werd met uitgebreid tafelen gevierd. Wij namen allerlei lekkers mee voor ons Mie-ke. Het restaurant zorgde voor een professionele presentatie.
Nog nood aan vette ideeën voor de feestdagen? Misschien brengt dit feestmenu je de broodnodige inspiratie voor menu of presentatie.
Vandaag deel 4: Torentje van eend en rode biet.
Wat heb je nodig?
50g eend
50g gekookte rode biet
30g mayonaise
15g Calogen
vloeibare zoetstof
kruiden naar smaak
Hoe maak je het?
Meng de mayonaise en de Calogen tot een romig sausje. Voeg kruiden en zoetstof toe naar smaak. Wij zochten naar de smaak van een honingzoet sausje.
Vraag aan de chef van het restaurant om een portie eendenfilet in fijne plakjes te snijden. Of speel zelf voor chef en snij een portie eendenfilet in fijne plakjes. Snij de rode biet in kleine blokjes. Maak een torentje van rode biet en de sneetjes eendenfilet. Serveer warm.
Nog nood aan vette ideeën voor de feestdagen? Misschien brengt dit feestmenu je de broodnodige inspiratie voor menu of presentatie.
Wat heb je nodig?
50g eend
50g gekookte rode biet
30g mayonaise
15g Calogen
vloeibare zoetstof
kruiden naar smaak
Hoe maak je het?
Meng de mayonaise en de Calogen tot een romig sausje. Voeg kruiden en zoetstof toe naar smaak. Wij zochten naar de smaak van een honingzoet sausje.
Vraag aan de chef van het restaurant om een portie eendenfilet in fijne plakjes te snijden. Of speel zelf voor chef en snij een portie eendenfilet in fijne plakjes. Snij de rode biet in kleine blokjes. Maak een torentje van rode biet en de sneetjes eendenfilet. Serveer warm.
Torentje van eend en rode biet
met een zalig zoet sausje.
Ratio 2,22:1
Morgen deel 5: het nagerecht.
zaterdag 22 december 2012
Feest! Romig tomatensoepje.
We zijn onlangs feestelijk gaan eten. Bompa werd 90! en dat werd met uitgebreid tafelen gevierd. Wij namen allerlei lekkers mee voor ons Mie-ke. Het restaurant zorgde voor een professionele presentatie.
Nog nood aan vette ideeën voor de feestdagen? Misschien brengt dit feestmenu je de broodnodige inspiratie voor menu of presentatie.
Vandaag deel 3: Romig tomatensoepje
Een klassieker onder de feestgerechten en een supersnel recept.
Wat heb je nodig?
50g tomatenpassata
10g soyaboter
10g room 40%
10g soepballetjes (diepvries Delhaize)
bouillonpoeder
Hoe maak je het?
Laat de boter smelten en voeg de passata en de soepballetjes toe. Laat stoven en voeg wat water toe tot je een mooi soepje hebt. Breng op smaak met bouillonpoeder. Voeg net voor het opdienen de room toe.
Deze hoeveelheid is voldoende voor een tasje soep. Wil je graag een bord soep dan kan je de hoeveelheden verdubbelen.
Morgen deel 4: het hoofdgerecht.
Nog nood aan vette ideeën voor de feestdagen? Misschien brengt dit feestmenu je de broodnodige inspiratie voor menu of presentatie.
Vandaag deel 3: Romig tomatensoepje
Een klassieker onder de feestgerechten en een supersnel recept.
Wat heb je nodig?
50g tomatenpassata
10g soyaboter
10g room 40%
10g soepballetjes (diepvries Delhaize)
bouillonpoeder
Hoe maak je het?
Laat de boter smelten en voeg de passata en de soepballetjes toe. Laat stoven en voeg wat water toe tot je een mooi soepje hebt. Breng op smaak met bouillonpoeder. Voeg net voor het opdienen de room toe.
Deze hoeveelheid is voldoende voor een tasje soep. Wil je graag een bord soep dan kan je de hoeveelheden verdubbelen.
Romig tomatensoepje, mét balletjes!
Ratio 2.8:1
Morgen deel 4: het hoofdgerecht.
vrijdag 21 december 2012
Feest! Gerookte zalmmousse.
We zijn onlangs feestelijk gaan eten. Bompa werd 90! en dat werd met uitgebreid tafelen gevierd. Wij namen allerlei lekkers mee voor ons Mie-ke. Het restaurant zorgde voor een professionele presentatie.
Nog nood aan vette ideeën voor de feestdagen? Misschien brengt dit feestmenu je de broodnodige inspiratie voor menu of presentatie.
Vandaag deel 2: Gerookte zalmmousse
Als voorgerecht een gerookte zalmmousse, een receptje van onze kookworkshop dat je ook kan terugvinden in dit boekje.
Wat heb je nodig?
25g gerookte zalm
35g mascarpone
7g maïskiemolie
Hoe maak je het?
Heel eenvoudig: mix de zalm met de mascarpone tot een mooie massa en roer er de olie onder. Klaar!
De mousse wordt mooi gepresenteerd op een groot diep bord. De crackers werden in ongelijke stukjes gebroken en vormen een mooie (en lekkere) decoratieve rand.
De helft van de bereide mousse is perfect als voorgerecht.
In het receptenboekje staat ook de bereiding van deze mousse met een hogere ratio.
Nog nood aan vette ideeën voor de feestdagen? Misschien brengt dit feestmenu je de broodnodige inspiratie voor menu of presentatie.
Vandaag deel 2: Gerookte zalmmousse
Als voorgerecht een gerookte zalmmousse, een receptje van onze kookworkshop dat je ook kan terugvinden in dit boekje.
Wat heb je nodig?
25g gerookte zalm
35g mascarpone
7g maïskiemolie
Hoe maak je het?
Heel eenvoudig: mix de zalm met de mascarpone tot een mooie massa en roer er de olie onder. Klaar!
De mousse wordt mooi gepresenteerd op een groot diep bord. De crackers werden in ongelijke stukjes gebroken en vormen een mooie (en lekkere) decoratieve rand.
De helft van de bereide mousse is perfect als voorgerecht.
In het receptenboekje staat ook de bereiding van deze mousse met een hogere ratio.
Gerookte zalmmousse
Ratio 3:1
Morgen deel 3: een romig soepje.
donderdag 20 december 2012
Feest! Hapjes en voorafjes.
We zijn onlangs feestelijk gaan eten. Bompa werd 90! en dat werd met uitgebreid tafelen gevierd. Wij namen allerlei lekkers mee voor ons Mie-ke. Het restaurant zorgde voor een professionele presentatie.
Nog nood aan vette ideeën voor de feestdagen? Misschien brengt dit feestmenu je de broodnodige inspiratie voor menu of presentatie.
Vandaag deel 1: Hapjes en voorafjes.
Van links naar rechts zie je:
- ansjovisrolletjes met olijven, kant-en-klaar te koop in de supermarkt.
- knabbelspek, een chips-achtige met weinig koolhydraten, kant-en-klaar te koop in de supermarkt. Niet helemaal geschikt voor een klassiek ketogeen dieet, maar voor een bijzondere gelegenheid een echte traktatie voor ons Mie-ke.
- trio van tapenades met crackers, een beproefd recept. De crackers zijn gekruid met zout en mediterraanse kruiden. De tomaten-, olijven- en groententapenade zijn - hoe raad je het - kant-en-klaar te koop in de supermarkt.
Nog nood aan vette ideeën voor de feestdagen? Misschien brengt dit feestmenu je de broodnodige inspiratie voor menu of presentatie.
Vandaag deel 1: Hapjes en voorafjes.
Van links naar rechts zie je:
- ansjovisrolletjes met olijven, kant-en-klaar te koop in de supermarkt.
- knabbelspek, een chips-achtige met weinig koolhydraten, kant-en-klaar te koop in de supermarkt. Niet helemaal geschikt voor een klassiek ketogeen dieet, maar voor een bijzondere gelegenheid een echte traktatie voor ons Mie-ke.
- trio van tapenades met crackers, een beproefd recept. De crackers zijn gekruid met zout en mediterraanse kruiden. De tomaten-, olijven- en groententapenade zijn - hoe raad je het - kant-en-klaar te koop in de supermarkt.
Hapjes en voorafjes.
Morgen deel 2: Het voorgerecht
zondag 9 december 2012
Magie
Hij is geweest. Hoewel zijn komst aan een zijden draadje leek te hangen.
Sinds het voorjaar is zijn komst volledig ontdaan van alle mysterie. Hoor ik haar vorige week met een klasgenootje praten over 'op de hoogte zijn van het Geheim'. Ze voelen zich groot. Met schoen zetten wordt er geen haast gemaakt. Het lijkt dan ook dat dit jaar zijn komst nogal lauw zal worden onthaald. Jammer, denk ik, de magie is weg.
Tot de avond voor Zijn komst. Plots wordt alles uit de kast gehaald: schoenen, tekeningen, brieven, suikerklontjes en appels bij gebrek aan wortels. We zingen nog liedjes bij de schoorsteen en worden de volgende ochtend veel te vroeg gewekt. Er is geen ontsnappen aan, verplichte gezinsuitstap. Is Hij geweest? Ja, Hij is geweest. Enthousiaste kreten en veel gekakel. Een dankliedje en veel te veel chocolade bij het ontbijt. De magie is er.
Tot vandaag. Mam, zegt ze terwijl ze met haar ogen rolt, ik weet het wel hé. Weg Sint. Weg magie.
Even toch. Want dan zien we in het halfdonker een reuzekerstboom vol twinkelende lichtjes. Wauw, zegt ze, kijk toch eens hoe mooi. Twinkelende magie. Weg vrieskou op de fiets. Warm gevoel.
Of toen deze week de eerste sneeuwvlokken dwarrelden. Het sneeuwt! Kinderlijke opwinding versus verkeersellende. Witte magie versus grijze smurrie.
Ik probeer ze te bewaren die kleine sprankjes magie. Voelde er onverwacht zelf eentje toen ik vorige week plots De Sint voorbij zag wandelen. Oh, de Sint!, en mijn hart maakte een sprongetje. Ik voelde me een beetje belachelijk, maar mijn dag klaarde helemaal op.
Het is alvast een vroege kerstwens: laat ons allemaal nog een beetje van die magie bewaren. Af en toe kinderlijk genieten. De wereld wordt er echt mooier door.
Sinds het voorjaar is zijn komst volledig ontdaan van alle mysterie. Hoor ik haar vorige week met een klasgenootje praten over 'op de hoogte zijn van het Geheim'. Ze voelen zich groot. Met schoen zetten wordt er geen haast gemaakt. Het lijkt dan ook dat dit jaar zijn komst nogal lauw zal worden onthaald. Jammer, denk ik, de magie is weg.
Tot de avond voor Zijn komst. Plots wordt alles uit de kast gehaald: schoenen, tekeningen, brieven, suikerklontjes en appels bij gebrek aan wortels. We zingen nog liedjes bij de schoorsteen en worden de volgende ochtend veel te vroeg gewekt. Er is geen ontsnappen aan, verplichte gezinsuitstap. Is Hij geweest? Ja, Hij is geweest. Enthousiaste kreten en veel gekakel. Een dankliedje en veel te veel chocolade bij het ontbijt. De magie is er.
Tot vandaag. Mam, zegt ze terwijl ze met haar ogen rolt, ik weet het wel hé. Weg Sint. Weg magie.
Even toch. Want dan zien we in het halfdonker een reuzekerstboom vol twinkelende lichtjes. Wauw, zegt ze, kijk toch eens hoe mooi. Twinkelende magie. Weg vrieskou op de fiets. Warm gevoel.
Of toen deze week de eerste sneeuwvlokken dwarrelden. Het sneeuwt! Kinderlijke opwinding versus verkeersellende. Witte magie versus grijze smurrie.
Ik probeer ze te bewaren die kleine sprankjes magie. Voelde er onverwacht zelf eentje toen ik vorige week plots De Sint voorbij zag wandelen. Oh, de Sint!, en mijn hart maakte een sprongetje. Ik voelde me een beetje belachelijk, maar mijn dag klaarde helemaal op.
Het is alvast een vroege kerstwens: laat ons allemaal nog een beetje van die magie bewaren. Af en toe kinderlijk genieten. De wereld wordt er echt mooier door.
En kabouters bestaan, maar dat wist u al...
zondag 25 november 2012
Het ei
Elders op deze pagina leest u dat we broeden op iets leuks. Maar ik moet toegeven: ik krijg het ei niet gelegd.
Het enige wat al dat broeden momenteel heeft opgeleverd is een mateloos respect voor de kip.
Je moet het tenslotte maar doen, elke dag een ei leggen. Sinds ik moeite heb met mijn broedsels, weet ik wat het betekent.
Zonder veel nadenken, plukken we een doosje eieren uit het winkelrek. Ooit al eens stilgestaan bij de hoeveelheid arbeid in zo'n doosje? En dan wordt zo'n kip ook altijd meteen afgerekend op het resultaat: M, L of XL. Minder verkoopt niet. Maar mijn broedsel wordt maar XS of S op zijn best, zeker weten! Bovendien zijn de arbeidsomstandigheden van een kip doorgaans verre van optimaal. Over een legbatterij wil ik het zelfs niet hebben, wegens te pijnlijk. Maar wat vindt u bijvoorbeeld van de vermelding 'eieren van kippen met vrije uitloop'? Wat betekent dat 'vrije uitloop'? Heeft zo'n kip nog wel wat controle over haar uitgang? Of is de rek er wat uit door de dagelijkse verplichte productie? Ik zie zo'n kip rondrennen op zoek naar een vrij nest onderwijl hopend en biddend dat ze haar ei lang genoeg kan ophouden om het veilig te deponeren. Oooh, ik moet. Haal ik het? Haal ik het? Oei. Te laat. XL-omelet.
Maar het schijnt dat ik die vrije uitloop verkeerd interpreteer. Perverse geest. Het betekent immers dat zo'n kip wat meer ruimte heeft. Een parkje om te flaneren. Een soort tippelzone voor kippen. Zie ik dan zo'n kip koket trippelend wachtend op een haan. Maar komt er eigenlijk nog wel een haan aan te pas?
Ik geraak er in ieder geval helemaal van in de war. En mijn eigen broedsel wil vooralsnog niet lukken.
Wat mij ook nooit lukte, tot de workshop feestelijk ketogeen koken, is het maken van mayonaise met MCT-olie. Mayonaise is uiteraard een belangrijke bron van vetten in het klassieke ketogene dieet. We gebruiken het haast dagelijks. Simpel te maken, en nog simpeler te kopen. Een ei met olie. En met de olie en kruiden kan je nog wat variëren als de smaakpapillen van je Mie-ke dat toelaten. Uiteraard had ik ook al wat geëxperimenteerd met MCT-olie. Leek me wel eens een interessant alternatief: je gooit wat snelle ketonen in je kind voor een energieboost en bovendien kan de ratio van je gerecht wel wat naar beneden. In theorie. In de praktijk wilde MCT-olie zich niet laten binden tot een smeuïge, glanzende mayonaise.
Dit recept lukt wel!
10g mosterd
20g eidooier
5g maïszetmeel
70ml MCT-olie
10g vers citroensap
snuifje zout, ev. currypoeder of andere smaakjes
Doe het maïszetmeel, de mosterd, een snuifje zout in een kom en roer goed met een garde. Voeg al kloppend het eigeel toe en daarna de MCT-olie in kleine scheutjes. Blijf kloppen tot alle olie is toegevoegd en is opgenomen. Voeg daarna een beetje citroensap toe en naar smaak nog currypoeder of andere kruiden.
Deze hoeveelheid niet in één keer te gebruiken wegens 699 kcal, ratio 8.43:1.
En terwijl u geniet van dit makkelijke receptje broed ik nog even verder.
Het enige wat al dat broeden momenteel heeft opgeleverd is een mateloos respect voor de kip.
Je moet het tenslotte maar doen, elke dag een ei leggen. Sinds ik moeite heb met mijn broedsels, weet ik wat het betekent.
Zonder veel nadenken, plukken we een doosje eieren uit het winkelrek. Ooit al eens stilgestaan bij de hoeveelheid arbeid in zo'n doosje? En dan wordt zo'n kip ook altijd meteen afgerekend op het resultaat: M, L of XL. Minder verkoopt niet. Maar mijn broedsel wordt maar XS of S op zijn best, zeker weten! Bovendien zijn de arbeidsomstandigheden van een kip doorgaans verre van optimaal. Over een legbatterij wil ik het zelfs niet hebben, wegens te pijnlijk. Maar wat vindt u bijvoorbeeld van de vermelding 'eieren van kippen met vrije uitloop'? Wat betekent dat 'vrije uitloop'? Heeft zo'n kip nog wel wat controle over haar uitgang? Of is de rek er wat uit door de dagelijkse verplichte productie? Ik zie zo'n kip rondrennen op zoek naar een vrij nest onderwijl hopend en biddend dat ze haar ei lang genoeg kan ophouden om het veilig te deponeren. Oooh, ik moet. Haal ik het? Haal ik het? Oei. Te laat. XL-omelet.
Maar het schijnt dat ik die vrije uitloop verkeerd interpreteer. Perverse geest. Het betekent immers dat zo'n kip wat meer ruimte heeft. Een parkje om te flaneren. Een soort tippelzone voor kippen. Zie ik dan zo'n kip koket trippelend wachtend op een haan. Maar komt er eigenlijk nog wel een haan aan te pas?
Ik geraak er in ieder geval helemaal van in de war. En mijn eigen broedsel wil vooralsnog niet lukken.
Wat mij ook nooit lukte, tot de workshop feestelijk ketogeen koken, is het maken van mayonaise met MCT-olie. Mayonaise is uiteraard een belangrijke bron van vetten in het klassieke ketogene dieet. We gebruiken het haast dagelijks. Simpel te maken, en nog simpeler te kopen. Een ei met olie. En met de olie en kruiden kan je nog wat variëren als de smaakpapillen van je Mie-ke dat toelaten. Uiteraard had ik ook al wat geëxperimenteerd met MCT-olie. Leek me wel eens een interessant alternatief: je gooit wat snelle ketonen in je kind voor een energieboost en bovendien kan de ratio van je gerecht wel wat naar beneden. In theorie. In de praktijk wilde MCT-olie zich niet laten binden tot een smeuïge, glanzende mayonaise.
Dit recept lukt wel!
10g mosterd
20g eidooier
5g maïszetmeel
70ml MCT-olie
10g vers citroensap
snuifje zout, ev. currypoeder of andere smaakjes
Doe het maïszetmeel, de mosterd, een snuifje zout in een kom en roer goed met een garde. Voeg al kloppend het eigeel toe en daarna de MCT-olie in kleine scheutjes. Blijf kloppen tot alle olie is toegevoegd en is opgenomen. Voeg daarna een beetje citroensap toe en naar smaak nog currypoeder of andere kruiden.
Deze hoeveelheid niet in één keer te gebruiken wegens 699 kcal, ratio 8.43:1.
En terwijl u geniet van dit makkelijke receptje broed ik nog even verder.
dinsdag 2 oktober 2012
Feestelijk ketogeen koken!
Cema Antwerpen organiseert op woensdag 31 oktober een workshop 'feestelijk ketogeen koken'.
voor wie?
De workshop staat open voor alle ouders/verzorgers van patiënten met een ketogeen dieet.
Voor de kids wordt een parallel programma voorzien.
programma
We starten met een korte theorie over de verschillende soorten vetten en hoe deze te verhitten.
Daarna volgt het praktijkgedeelte waarbij we een heus 4-gangenmenu bereiden en proeven.
We sluiten af met een infosessie door Nutricia.
praktisch
Inschrijven voor 20/10 door een mailtje te sturen naar info@mieketo.be. Vermeld het aantal volwassenen, kinderen en enkele gegevens over je keto-eter (leeftijd, aard van de voeding en ratio).
Er kan veel geproefd worden, maar voorzie voor je kind best z'n vertrouwde ketogene maaltijd.
adres
UCKJA (site Middelheim)
lokaal dagbehandeling, afdeling G
Lindendreef 1
2020 Antwerpen
voor wie?
De workshop staat open voor alle ouders/verzorgers van patiënten met een ketogeen dieet.
Voor de kids wordt een parallel programma voorzien.
programma
We starten met een korte theorie over de verschillende soorten vetten en hoe deze te verhitten.
Daarna volgt het praktijkgedeelte waarbij we een heus 4-gangenmenu bereiden en proeven.
We sluiten af met een infosessie door Nutricia.
praktisch
Inschrijven voor 20/10 door een mailtje te sturen naar info@mieketo.be. Vermeld het aantal volwassenen, kinderen en enkele gegevens over je keto-eter (leeftijd, aard van de voeding en ratio).
Er kan veel geproefd worden, maar voorzie voor je kind best z'n vertrouwde ketogene maaltijd.
adres
UCKJA (site Middelheim)
lokaal dagbehandeling, afdeling G
Lindendreef 1
2020 Antwerpen
zondag 23 september 2012
Remmen dicht.
Er zijn van die gebeurtenissen die je van je sokken blazen. Soms zijn dat grote dingen. Soms zijn dat kleine dingen.
Ik raak regelmatig overstuur van fout gesynchroniseerde verkeerslichten.
Mie-ke en ik gaan zo vaak mogelijk met de fiets richting school. We hebben het geluk dat we dit kunnen doen langs goede fietspaden en waar nodig een verkeerslicht. We wonen dan ook in een groene en relatief verkeersveilige stad. Met enkele schoonheidsfoutjes weliswaar, waaronder fout gesynchroniseerde verkeerslichten.
Je krijgt dan het volgende.
Auto wacht braaf (en verplicht) om rechtsaf te slaan tot fiets-en zebrapad vrij zijn. De auto heeft vanuit zijn positie zicht op het voetgangerslicht, maar niet op het fietserslicht. Het voetgangerslicht springt op rood, waarop de auto vertrekt. Wij gooien onze remmen dicht. Het fietserslicht staat namelijk nog op groen, maar dat ziet de auto niet. Er wordt driftig gewezen richting rood voetgangerslicht.
'Het is groen voor de fietsers', piep ik nog. Maar dat hoort de auto niet want die is al weg en wij staan ondertussen voor het rode licht.
Soms gaat het autoraampje open en krijg ik het verwijt: 'goei voorbeeld zenne'.
En dat is exact wat ik altijd probeer te geven: het goede voorbeeld. Nooit door het rode licht, zelfs netjes remmen voor oranje. Helm op en fluo hesje. Aan de juiste kant van de weg fietsen en voorrang geven aan wie die heeft. Remmen voor dametjes die traag oversteken, voorzichtig rond mini-fietsertjes. Omdat ik dat belangrijk vind en nog meer voor ons Mie-ke die verkeersinzicht trager opbouwt dan een ander kind. En vooral ook omdat ik respect een belangrijke waarde vind. Een waarde die ik mijn kinderen heel graag wil meegeven.
Maar zoveel argumenten hoort die auto niet. De auto is al weg, boos omdat wij door het groen fietsen.
Deze week was het geen auto, maar een heuse bus.
Tegen zo'n bus valt niks te beginnen. Remmen dicht. De bus dwingt alle respect af, met recht of niet. De wet van de sterkste. Blij toe dat onze reflexen en onze remmen prima werken, ook bij ons Mie-ke.
Stil staan we. Trillerig en overstuur ben ik. Nog meer dan anders.
Want deze week was het niet alleen een bus. Deze week verloren we een dierbaar familielid. Plots en bruusk zoals dat soms gaat.
Fietsen we lekker door het groene licht, wordt ons de pas en de adem afgesneden. De Dood dwingt alle respect af, met recht of niet. De wet van de sterkste. Wij gooien onze remmen dicht. Stil staan we. Overstuur.
Morgen gaan we terug de fiets op. Wind op kop. Een beetje meer gebogen over het stuur.
Ik raak regelmatig overstuur van fout gesynchroniseerde verkeerslichten.
Mie-ke en ik gaan zo vaak mogelijk met de fiets richting school. We hebben het geluk dat we dit kunnen doen langs goede fietspaden en waar nodig een verkeerslicht. We wonen dan ook in een groene en relatief verkeersveilige stad. Met enkele schoonheidsfoutjes weliswaar, waaronder fout gesynchroniseerde verkeerslichten.
Je krijgt dan het volgende.
Auto wacht braaf (en verplicht) om rechtsaf te slaan tot fiets-en zebrapad vrij zijn. De auto heeft vanuit zijn positie zicht op het voetgangerslicht, maar niet op het fietserslicht. Het voetgangerslicht springt op rood, waarop de auto vertrekt. Wij gooien onze remmen dicht. Het fietserslicht staat namelijk nog op groen, maar dat ziet de auto niet. Er wordt driftig gewezen richting rood voetgangerslicht.
'Het is groen voor de fietsers', piep ik nog. Maar dat hoort de auto niet want die is al weg en wij staan ondertussen voor het rode licht.
Soms gaat het autoraampje open en krijg ik het verwijt: 'goei voorbeeld zenne'.
En dat is exact wat ik altijd probeer te geven: het goede voorbeeld. Nooit door het rode licht, zelfs netjes remmen voor oranje. Helm op en fluo hesje. Aan de juiste kant van de weg fietsen en voorrang geven aan wie die heeft. Remmen voor dametjes die traag oversteken, voorzichtig rond mini-fietsertjes. Omdat ik dat belangrijk vind en nog meer voor ons Mie-ke die verkeersinzicht trager opbouwt dan een ander kind. En vooral ook omdat ik respect een belangrijke waarde vind. Een waarde die ik mijn kinderen heel graag wil meegeven.
Maar zoveel argumenten hoort die auto niet. De auto is al weg, boos omdat wij door het groen fietsen.
Deze week was het geen auto, maar een heuse bus.
Tegen zo'n bus valt niks te beginnen. Remmen dicht. De bus dwingt alle respect af, met recht of niet. De wet van de sterkste. Blij toe dat onze reflexen en onze remmen prima werken, ook bij ons Mie-ke.
Stil staan we. Trillerig en overstuur ben ik. Nog meer dan anders.
Want deze week was het niet alleen een bus. Deze week verloren we een dierbaar familielid. Plots en bruusk zoals dat soms gaat.
Fietsen we lekker door het groene licht, wordt ons de pas en de adem afgesneden. De Dood dwingt alle respect af, met recht of niet. De wet van de sterkste. Wij gooien onze remmen dicht. Stil staan we. Overstuur.
Morgen gaan we terug de fiets op. Wind op kop. Een beetje meer gebogen over het stuur.
maandag 3 september 2012
Warm Weekend
Inderdaad na de V komt de W en het toeval wil dat ik net iets wilde schrijven over een bijzonder Warm Weekend in augustus.
Het Weekend waarin we 200km naar het Noorden reisden. Gezien de uitzonderlijke temperaturen een goede zet, in Noord-Holland bleek het wel 5 graden frisser!
Het Weekend waarin geen Warmterecord werd gebroken, toch niet in letterlijke zin. Maar een Weekend dat zo hartverWarmend was dat we er nog lang van nagenieten!
We hadden een logeerplek gezocht met als belangrijkste criterium 'eigen kookmogelijkheid' zodat we voor ons Mie-ke gemakkelijk het eten konden bereiden. We kregen meteen een Warm Welkom op de Koningshoeve, en vijf minuten na aankomst zat ons Mie-ke al in de stallen om de paarden te verzorgen. Het kon niet beter starten voor haar.
De nacht was warm en kort. Knorrig wordt ons meegedeeld dat de vogeltjes haar veel te vroeg hebben wakker gemaakt. Wat een stadsmus, die Mie-ke van ons! Tijd voor buitentijd!
Met de fiets gaan we op weg. Langs riante fietspaden, langs lommerrijke dreven en kleine straatjes. Ze doet het goed op de fiets!
We genieten van een uitgebreid terrasje aan de haven en zijn net op tijd voor de afspraak van het weekend. En dat is een beetje spannend, want we hebben deze ouders wel al eens ontmoet maar de kids elkaar nog niet.
En dan zitten daar twee Mie-kes op de bank. Hetzelfde en toch anders.
Twee Mie-kes met lange benen. De ene, met een jaartje verschil, nog langer dan de andere.
Twee Mie-kes op ketogeen dieet. De ene op klassiek ketogeen, de andere op mct-versie.
Twee Mie-kes met eenzelfde stofwisselingsziekte, eenzelfde verhaal maar toch anders. Andere aanvalletjes.
Ze kijken naar elkaar en praten wat. De ene met een Hollands accent, de andere met een Vlaams.
Over hun ziekte, dieet en aanvalletjes praten ze niet.
Dat doen de ouders. We praten over hun ziekte, hun dieet en hun aanvalletjes. En over veel meer dat hiermee samenhangt. De enen met Vlaams accent, de anderen met een Hollands.
We begrijpen elkaar. Een halve zin, een blik, een knikje. Herkenning en erkenning. En humor.
En een wijntje en water, veel water. En lekker eten natuurlijk, in gewone versie en ketogene versie.
En we praten over veel meer dan over Mie-kes alleen. Want het is gewoon een hele fijne middag en avond met vrienden die we ontmoet hebben 'dankzij' een genetisch foutje bij onze dochters.
Zo'n Warm Weekend dat is echt verfrissend!
Het Weekend waarin we 200km naar het Noorden reisden. Gezien de uitzonderlijke temperaturen een goede zet, in Noord-Holland bleek het wel 5 graden frisser!
Het Weekend waarin geen Warmterecord werd gebroken, toch niet in letterlijke zin. Maar een Weekend dat zo hartverWarmend was dat we er nog lang van nagenieten!
We hadden een logeerplek gezocht met als belangrijkste criterium 'eigen kookmogelijkheid' zodat we voor ons Mie-ke gemakkelijk het eten konden bereiden. We kregen meteen een Warm Welkom op de Koningshoeve, en vijf minuten na aankomst zat ons Mie-ke al in de stallen om de paarden te verzorgen. Het kon niet beter starten voor haar.
De nacht was warm en kort. Knorrig wordt ons meegedeeld dat de vogeltjes haar veel te vroeg hebben wakker gemaakt. Wat een stadsmus, die Mie-ke van ons! Tijd voor buitentijd!
Met de fiets gaan we op weg. Langs riante fietspaden, langs lommerrijke dreven en kleine straatjes. Ze doet het goed op de fiets!
We genieten van een uitgebreid terrasje aan de haven en zijn net op tijd voor de afspraak van het weekend. En dat is een beetje spannend, want we hebben deze ouders wel al eens ontmoet maar de kids elkaar nog niet.
En dan zitten daar twee Mie-kes op de bank. Hetzelfde en toch anders.
Twee Mie-kes met lange benen. De ene, met een jaartje verschil, nog langer dan de andere.
Twee Mie-kes op ketogeen dieet. De ene op klassiek ketogeen, de andere op mct-versie.
Twee Mie-kes met eenzelfde stofwisselingsziekte, eenzelfde verhaal maar toch anders. Andere aanvalletjes.
Ze kijken naar elkaar en praten wat. De ene met een Hollands accent, de andere met een Vlaams.
Over hun ziekte, dieet en aanvalletjes praten ze niet.
Dat doen de ouders. We praten over hun ziekte, hun dieet en hun aanvalletjes. En over veel meer dat hiermee samenhangt. De enen met Vlaams accent, de anderen met een Hollands.
We begrijpen elkaar. Een halve zin, een blik, een knikje. Herkenning en erkenning. En humor.
En een wijntje en water, veel water. En lekker eten natuurlijk, in gewone versie en ketogene versie.
En we praten over veel meer dan over Mie-kes alleen. Want het is gewoon een hele fijne middag en avond met vrienden die we ontmoet hebben 'dankzij' een genetisch foutje bij onze dochters.
Zo'n Warm Weekend dat is echt verfrissend!
zondag 2 september 2012
de V van
de V van Veel-te-lang-geleden
Hoe pik je de draad weer op na bijna 3 maanden blogstilte? Wel, met een klein overzicht van de voorbije maanden. En daarvan passen enkele gebeurtenissen verrassend goed onder bovenstaande letter.
de V van Vermoeid
Het Voorjaar had wat sporen nagelaten. Het waren ook enkele stevige maanden geweest met een drukke werkagenda en de terug-van-weggeweest-afwezigheden. Het was me toch wel wat rauw op de maag gevallen, die absences. Ik kreeg ze slecht Verteerd. Zoveel energie stoppen in ketogeen dieet, in motiveren, in stimuleren, in het zoeken naar Vooruitgang. Vele jaren al. En plots staat het stil. De epilepsie lachte me recht in mijn gezicht uit. Daar was ik niet goed van. Hoog tijd voor...
de V van Vakantie
En dat was dit jaar toch wel bijzonder. Voor de eerste keer sinds de intrede van het ketogeen dieet in ons gezin gingen we met ons Mie-ke naar het buitenland op vakantie. Vroem naar Vrankrijk. Met in de autokoffer een extra koelbox en -rugzak. Daarin flink veel Voorraad. Want in Frankrijk heeft de mayonaise minder Vetgehalte dan deze van ons huismerk, en de room is ook wat slanker, en dat waren bijzonder nuttige tips van een keto-mama. Bedankt, Van harte!
En de vakantie was superleuk met veel zwempartijtjes, veel uitstapjes, veel Vriendjes en een heus Verjaardagspartijtje.
de V van Verstrooid
Aangezien de Afwezigheden zich niet meteen lieten temmen door een pilletje extra, besloot de Dokter om een tweede middel in de strijd te gooien. Een middeltje met een dagdosis van 12g suiker voor ons Mie-ke. Tss, een beetje Verstrooid, die Dokter. Gelukkig was er nog een alternatief en dat lijkt -maar laat ons nog even Voorzichtig blijven- wel te werken!
de V van Verve
En er waren ook de voorbije maanden weer enkele Vrijwilligers die een aantal Mie-kes een pracht van een Vakantiekamp bezorgden. Pia en Koen, bijvoorbeeld, zij koken met Verve ketogeen alsof ze niks anders doen. En zo kunnen onze kinderen toch 'gewoon' mee op kamp. En kunnen wij, ouders, helemaal gerust zijn en genieten van een weekje VetVrij. Merci!
de V van Verven
Diezelfde ouders maken dan gebruik van de afwezigheid van hun kinderen om tijdens de warmste julidagen de kamer van hun Mie-ke in nieuwe kleurtjes te zetten. Tenminste, ik was zo gek om dat te doen. Geen kind over de Vloer, dat is natuurlijk wel handig. En ik mocht kiezen uit Veel kleurtjes, want ons Mie-ke had een lijstje gemaakt: lichtappelblauwzeegroen, het groen-van-mijn-sjaaltje, roze, rood en paars. En het werd niet eens een kakofonie, maar een mooie rustige kamer met leuke accenten, en ook nog wat Vlinders. En ons Mie-ke was heel teVreden.
de V van Ver Weg
En Dochter-Zeeman dobbert Ver weg in de Perzische Golf op een heel groot schip. En ze blijft wel twee maanden weg, en dat is Veel te lang voor ons Mie-ke. En daar heeft ze soms Verdriet over. Maar we zijn al in de helft, nog Vier weken!
de V van Vetmesten
Tja, we doen eigenlijk niets anders bij een ketogeen dieet. Maar toch is ons Mie-ke de laatste maanden niet meer aan gewicht bijgekomen. Groeien daarentegen dat gaat goed! En haar botten blijken ook flink sterk en daar zijn we superblij mee. Maar haar gewicht blijft een beetje hangen. Ze weegt te Weinig. Maar Weinig is met een W en dat is voor een volgende keer!
Hoe pik je de draad weer op na bijna 3 maanden blogstilte? Wel, met een klein overzicht van de voorbije maanden. En daarvan passen enkele gebeurtenissen verrassend goed onder bovenstaande letter.
de V van Vermoeid
Het Voorjaar had wat sporen nagelaten. Het waren ook enkele stevige maanden geweest met een drukke werkagenda en de terug-van-weggeweest-afwezigheden. Het was me toch wel wat rauw op de maag gevallen, die absences. Ik kreeg ze slecht Verteerd. Zoveel energie stoppen in ketogeen dieet, in motiveren, in stimuleren, in het zoeken naar Vooruitgang. Vele jaren al. En plots staat het stil. De epilepsie lachte me recht in mijn gezicht uit. Daar was ik niet goed van. Hoog tijd voor...
de V van Vakantie
En dat was dit jaar toch wel bijzonder. Voor de eerste keer sinds de intrede van het ketogeen dieet in ons gezin gingen we met ons Mie-ke naar het buitenland op vakantie. Vroem naar Vrankrijk. Met in de autokoffer een extra koelbox en -rugzak. Daarin flink veel Voorraad. Want in Frankrijk heeft de mayonaise minder Vetgehalte dan deze van ons huismerk, en de room is ook wat slanker, en dat waren bijzonder nuttige tips van een keto-mama. Bedankt, Van harte!
En de vakantie was superleuk met veel zwempartijtjes, veel uitstapjes, veel Vriendjes en een heus Verjaardagspartijtje.
En sommigen onder ons deden grensVerleggende activiteiten.
de V van Verstrooid
Aangezien de Afwezigheden zich niet meteen lieten temmen door een pilletje extra, besloot de Dokter om een tweede middel in de strijd te gooien. Een middeltje met een dagdosis van 12g suiker voor ons Mie-ke. Tss, een beetje Verstrooid, die Dokter. Gelukkig was er nog een alternatief en dat lijkt -maar laat ons nog even Voorzichtig blijven- wel te werken!
de V van Verve
Pia maakte zelfs een heus foto-dagboekje.
Met zo'n vrolijke ochtendpap begint je dag toch goed?
de V van Verven
Diezelfde ouders maken dan gebruik van de afwezigheid van hun kinderen om tijdens de warmste julidagen de kamer van hun Mie-ke in nieuwe kleurtjes te zetten. Tenminste, ik was zo gek om dat te doen. Geen kind over de Vloer, dat is natuurlijk wel handig. En ik mocht kiezen uit Veel kleurtjes, want ons Mie-ke had een lijstje gemaakt: lichtappelblauwzeegroen, het groen-van-mijn-sjaaltje, roze, rood en paars. En het werd niet eens een kakofonie, maar een mooie rustige kamer met leuke accenten, en ook nog wat Vlinders. En ons Mie-ke was heel teVreden.
de V van Ver Weg
En Dochter-Zeeman dobbert Ver weg in de Perzische Golf op een heel groot schip. En ze blijft wel twee maanden weg, en dat is Veel te lang voor ons Mie-ke. En daar heeft ze soms Verdriet over. Maar we zijn al in de helft, nog Vier weken!
de V van Vetmesten
Silke en Frauke maakten voor schoolwerk dit campagnebeeld voor Mie Keto!
zondag 3 juni 2012
KletsKoek! 4 x 4
Vandaag was het KletsKoek!-zomereditie. Zomereditie, haha: 11°C en tot de middag zo druilerig als druilerig maar kan zijn. Niet meteen wat ik me had voorgesteld.
We probeerden de weergoden gunstig te stemmen door zoete geuren uit onze keuken te laten opstijgen. Voor de Zonnegod was dit te min, dus warm was het niet echt. Maar tussen 1 en 5 bleef het droog. En dat was al heel wat. Nu ja, droog... De kids hielden het niet helemaal droog dankzij een natte glijbaan en een flinke modderplas. Maar dat was een kleine prijs voor een grote speeltuin exclusief voor hen.
Leuk dus.
Met vier zijn ze. Vier Superhelden met broertjes en zusjes een hele middag ravottend. Af en toe passerend om even bij te tanken: een hapje, een drankje of een knuffel. Een middag met vallen en opstaan. Ze doen het al jaren. Vallen en weer doorgaan. Ze zijn wel wat gewend, kunnen tegen een stootje. Robuust. 4x4
Vier verschillende kids, vier verschillende verhalen. Veel herkenning.
Zoals: de zoektocht naar 'wat is er met mijn kind?'
Zoals: een ketogeen dieet, is dat eetbaar? Ja! (en soms ook niet)
Zoals: onze kinderen zijn geen gemakkelijke eters. Kritisch, dat zeker. En soms ronduit moeilijk.
Zoals: het ketogeen dieet heeft een grote sociale impact. En gaan onze kinderen daar niet geweldig mee om? Echte Superhelden zijn het.
Net daarom is het zo fijn dat ze eens andere kinderen ontmoeten die een ketogeen dieet volgen. Dat ze deze middag met z'n vieren dezelfde lekkernijen konden proeven. Dat die moeilijke eters met smaak een koekje naar binnen werkten, en nog een. En dan stiekem nog een.
En dat was precies zoals ik me had voorgesteld.
Leuk dus.
Als u ook eens zoete wafels wil bakken om de weergoden gunstig te stemmen, kan u dit recept proberen. Het is getest door de meest kritische keto-jury en door drie van de vier leden goedgekeurd. De vierde dat is ons Mie-ke, die wil liever eens wat anders dan de wafels van haar moeder. De cookies van Rita bijvoorbeeld, of de sterrenkoekjes van Davina. En daar werd zij dan ook rijkelijk van bediend.
De zoete wafels zijn simpelweg gebaseerd op het 4/4 principe. Vier gelijke delen van:
ei
room 40%
soyaboter, bvb. Alpro
amandelpoeder
Ik begin altijd met het ei. Want het ene ei is het andere niet. Afhankelijk van het gewicht van het ei, vul ik aan met gelijke delen van de andere ingrediënten.
Roer het ei los met de room.
Smelt de boter en meng onder het ei-roommengsel. Vul als laatste aan met het amandelpoeder.
Op smaak brengen kan met vanille-essence en vloeibare zoetstof. Bakpoeder (bicarbonaat) maakt het wat luchtiger.
Zet het deeg nog even in de koelkast zodat het wat vaster van vorm wordt. In lepelhoeveelheden bakken in het wafelijzer.
Met 1 ei bakt u een 12-tal wafeltjes.
Niet alle wafeltjes tegelijk opeten, want dan hebt u ongeveer 858kcal binnen.
Wij berekenen met onze producten een ratio 3,85:1.
We probeerden de weergoden gunstig te stemmen door zoete geuren uit onze keuken te laten opstijgen. Voor de Zonnegod was dit te min, dus warm was het niet echt. Maar tussen 1 en 5 bleef het droog. En dat was al heel wat. Nu ja, droog... De kids hielden het niet helemaal droog dankzij een natte glijbaan en een flinke modderplas. Maar dat was een kleine prijs voor een grote speeltuin exclusief voor hen.
Leuk dus.
Met vier zijn ze. Vier Superhelden met broertjes en zusjes een hele middag ravottend. Af en toe passerend om even bij te tanken: een hapje, een drankje of een knuffel. Een middag met vallen en opstaan. Ze doen het al jaren. Vallen en weer doorgaan. Ze zijn wel wat gewend, kunnen tegen een stootje. Robuust. 4x4
Vier verschillende kids, vier verschillende verhalen. Veel herkenning.
Zoals: de zoektocht naar 'wat is er met mijn kind?'
Zoals: een ketogeen dieet, is dat eetbaar? Ja! (en soms ook niet)
Zoals: onze kinderen zijn geen gemakkelijke eters. Kritisch, dat zeker. En soms ronduit moeilijk.
Zoals: het ketogeen dieet heeft een grote sociale impact. En gaan onze kinderen daar niet geweldig mee om? Echte Superhelden zijn het.
Net daarom is het zo fijn dat ze eens andere kinderen ontmoeten die een ketogeen dieet volgen. Dat ze deze middag met z'n vieren dezelfde lekkernijen konden proeven. Dat die moeilijke eters met smaak een koekje naar binnen werkten, en nog een. En dan stiekem nog een.
En dat was precies zoals ik me had voorgesteld.
Leuk dus.
Als u ook eens zoete wafels wil bakken om de weergoden gunstig te stemmen, kan u dit recept proberen. Het is getest door de meest kritische keto-jury en door drie van de vier leden goedgekeurd. De vierde dat is ons Mie-ke, die wil liever eens wat anders dan de wafels van haar moeder. De cookies van Rita bijvoorbeeld, of de sterrenkoekjes van Davina. En daar werd zij dan ook rijkelijk van bediend.
De zoete wafels zijn simpelweg gebaseerd op het 4/4 principe. Vier gelijke delen van:
ei
room 40%
soyaboter, bvb. Alpro
amandelpoeder
Ik begin altijd met het ei. Want het ene ei is het andere niet. Afhankelijk van het gewicht van het ei, vul ik aan met gelijke delen van de andere ingrediënten.
Roer het ei los met de room.
Smelt de boter en meng onder het ei-roommengsel. Vul als laatste aan met het amandelpoeder.
Op smaak brengen kan met vanille-essence en vloeibare zoetstof. Bakpoeder (bicarbonaat) maakt het wat luchtiger.
Zet het deeg nog even in de koelkast zodat het wat vaster van vorm wordt. In lepelhoeveelheden bakken in het wafelijzer.
Met 1 ei bakt u een 12-tal wafeltjes.
Niet alle wafeltjes tegelijk opeten, want dan hebt u ongeveer 858kcal binnen.
Wij berekenen met onze producten een ratio 3,85:1.
4/4 wafeltjes op maat van onze 4x4 Superhelden
donderdag 31 mei 2012
5 more minutes...
Ze is moe. Al sinds ons Mie-ke af en toe afwezig is. Na schooltijd met een plof in de zetel. Tijdens de weekends lekker luieren.
De ochtenden zijn dus een beetje moeizaam. Op schooldagen is ze 's morgens amper uit bed te krijgen. Ze heeft zo'n trucje om ons te laten weten dat ze écht nog geen zin heeft om op te staan. Ze draagt dan namelijk zo'n Ding. De eerste keer dat ik het zag, kreeg ik een instant-lachstuip. Het is roze en glanzend en ze draagt het als een volleerde diva. Het is een restant van een of andere Meidenparty, vermoed ik. Ik had het Ding nog nooit gezien, wist zelfs niet dat we het in huis hadden. Maar ik moet toegeven, het staat haar beeldig. En het is vooral bijzonder effectief om een woordeloze boodschap over te brengen...
.
'5 more minutes' vraagt ze.
Helaas staat er geen timer op het Ding. Dus die 5 minuutjes worden er nog eens 5 en nog eens 5... Tot de tijd echt wel dringt en we in vliegende vaart door ochtendtoilet en ontbijt moeten.
Maar ach, die gestolen minuutjes. Wie wil ze niet? 's Morgens nog even extra onder je dekbed duiken (vooral in de winter). Even extra op dat bankje in het lentezonnetje. Nog net even dat hoofdstuk uitlezen. En dan nog een. Nog even.
Gestolen minuutjes zijn de kers op de taart. Zo heerlijk zoet. En roze.
De ochtenden zijn dus een beetje moeizaam. Op schooldagen is ze 's morgens amper uit bed te krijgen. Ze heeft zo'n trucje om ons te laten weten dat ze écht nog geen zin heeft om op te staan. Ze draagt dan namelijk zo'n Ding. De eerste keer dat ik het zag, kreeg ik een instant-lachstuip. Het is roze en glanzend en ze draagt het als een volleerde diva. Het is een restant van een of andere Meidenparty, vermoed ik. Ik had het Ding nog nooit gezien, wist zelfs niet dat we het in huis hadden. Maar ik moet toegeven, het staat haar beeldig. En het is vooral bijzonder effectief om een woordeloze boodschap over te brengen...
.
'5 more minutes' vraagt ze.
Helaas staat er geen timer op het Ding. Dus die 5 minuutjes worden er nog eens 5 en nog eens 5... Tot de tijd echt wel dringt en we in vliegende vaart door ochtendtoilet en ontbijt moeten.
Maar ach, die gestolen minuutjes. Wie wil ze niet? 's Morgens nog even extra onder je dekbed duiken (vooral in de winter). Even extra op dat bankje in het lentezonnetje. Nog net even dat hoofdstuk uitlezen. En dan nog een. Nog even.
Gestolen minuutjes zijn de kers op de taart. Zo heerlijk zoet. En roze.
vrijdag 27 april 2012
Even afwezig
Dochter-Zeeman is terug van weggeweest. Vier weken lang op zee. Het is het begin van wat het zal worden. Ik kan er maar beter aan wennen.
Het is leuk om terug met het hele gezin aan tafel te zitten. Het voelt compleet. Alsof alle stukjes in mijn hart terug op zijn plaats zitten. Ik geniet ervan.
Maar het knijpt ook wat. Want ik ken ook wel wat harten waar niet alle stukjes meer op zijn plaats zitten. Omdat er iemand Afwezig is, voorgoed. En daar dwalen mijn gedachten nu naar af. Zit ik een beetje afwezig te wezen.
Tegelijk ben ik ook heel alert. Reeds een aantal weken. Vanuit mijn ooghoeken zag ik iets. Of toch niet?
Sindsdien ben ik een soort van Hightech-Ultrasoon-DetecteringsApparaat met ogen die 360° kunnen draaien, oren die tegelijk satellietschotels en achteruitkijkspiegels zijn en alle haartjes alert als voelsprieten.
Een oogopslag, een dromerige blik, een afgebroken zin,... Is het iets of toch niet?
Maar dan is het plots duidelijk. Vol in het gezicht en zonder Hightech: kleine afwezigheden.
In epilepsiejargon: absences.
Het houdt me bezig, dag en nacht. Gepieker en gevloek; niet geschikt voor publicatie. EEG plannen en bespreken, medicatie opstarten. Observeren en koesteren. Traantjes drogen en aanmoedigen. Mijn hoofd is druk met zoeken en plannen en lijstjes maken van dingen-te-doen en dingen-te-laten.
Door al die drukte ben ik even afwezig bij Mie Keto, er is geen tijd en geen energie. Het knijpt wat, want ik voel me verantwoordelijk. We beloven immers recepten en activiteiten. En verhalen. Zoals dit er eentje is, hoewel ik liever over plezante dingen schrijf.
Het besef groeit dat het lijstje van dingen-te-doen voor Mie Keto wellicht wat groot is voor ons kleine clubje. En dat het interessant zou zijn om te brainstormen en te plannen met meer Mie-ouders. En dat ik heel graag de verhalen en tips van andere ouders zou horen. En dat het ongelooflijk leuk zou zijn om Mie-kes en Superhelden te ontmoeten en te zien spelen. Gewoon Kletsen dus, met wat lekkere Koek erbij en een drankje. En hopelijk met wat zon voor een stralende dag, want voor de gelegenheid kozen we een zomerse buitenspeel-locatie.
Het is leuk om terug met het hele gezin aan tafel te zitten. Het voelt compleet. Alsof alle stukjes in mijn hart terug op zijn plaats zitten. Ik geniet ervan.
Maar het knijpt ook wat. Want ik ken ook wel wat harten waar niet alle stukjes meer op zijn plaats zitten. Omdat er iemand Afwezig is, voorgoed. En daar dwalen mijn gedachten nu naar af. Zit ik een beetje afwezig te wezen.
Tegelijk ben ik ook heel alert. Reeds een aantal weken. Vanuit mijn ooghoeken zag ik iets. Of toch niet?
Sindsdien ben ik een soort van Hightech-Ultrasoon-DetecteringsApparaat met ogen die 360° kunnen draaien, oren die tegelijk satellietschotels en achteruitkijkspiegels zijn en alle haartjes alert als voelsprieten.
Een oogopslag, een dromerige blik, een afgebroken zin,... Is het iets of toch niet?
Maar dan is het plots duidelijk. Vol in het gezicht en zonder Hightech: kleine afwezigheden.
In epilepsiejargon: absences.
Het houdt me bezig, dag en nacht. Gepieker en gevloek; niet geschikt voor publicatie. EEG plannen en bespreken, medicatie opstarten. Observeren en koesteren. Traantjes drogen en aanmoedigen. Mijn hoofd is druk met zoeken en plannen en lijstjes maken van dingen-te-doen en dingen-te-laten.
Door al die drukte ben ik even afwezig bij Mie Keto, er is geen tijd en geen energie. Het knijpt wat, want ik voel me verantwoordelijk. We beloven immers recepten en activiteiten. En verhalen. Zoals dit er eentje is, hoewel ik liever over plezante dingen schrijf.
Het besef groeit dat het lijstje van dingen-te-doen voor Mie Keto wellicht wat groot is voor ons kleine clubje. En dat het interessant zou zijn om te brainstormen en te plannen met meer Mie-ouders. En dat ik heel graag de verhalen en tips van andere ouders zou horen. En dat het ongelooflijk leuk zou zijn om Mie-kes en Superhelden te ontmoeten en te zien spelen. Gewoon Kletsen dus, met wat lekkere Koek erbij en een drankje. En hopelijk met wat zon voor een stralende dag, want voor de gelegenheid kozen we een zomerse buitenspeel-locatie.
Van harte welkom op onze volgende KletsKoek!
op zondag 3 juni vanaf 14u
Melkerij Peerdsbos
Bredabaan 93
2930 Brasschaat
www.melkerij-peerdsbos.be
U herkent ons ongetwijfeld!
dinsdag 10 april 2012
Gezocht? Gevonden!
Dit weekeinde vroeg, te vroeg, gewekt voor dé zoektocht van het jaar.
Sinds vorige week zie ik regelmatig een paar meesjes verbijsterd rondfladderen in onze tuin. Onze kat mepte vorige week vol roofdierinstinct het nestkastje van de tuinmuur. Het ligt kapot op de grond. De inboedel te kijk voor iedereen. Maar vader Mees en moeder Mees kunnen het nog steeds niet geloven. In één klap hun zorgvuldige nest-in-wording weg: een Katastrofe.
Zoeken. Het is een thema dezer dagen.
Zoeken naar een warm nest. Een dak boven je hoofd. Een betaalbare woning.
Zoeken naar de juiste woorden. Nuanceren. Zorgvuldig. Vol troost.
Zoeken naar een houding.
Als je 's nachts de slaap niet kan vinden.
Omdat de vragen-zonder-antwoord door je hoofd blijven malen.
Midden in de nacht op internet verhalen lezen over de zoektocht van andere ouders.
Troost vinden.
Zoeken.
Naar rust. Naar evenwicht. Naar de juiste balans tussen dieet en gezin.
Naar recepten en creatieve oplossingen.
Naar wat ze zijn: Mie-kes en Superhelden.
Zoeken.
Snuisteren tussen koopjes en rommeltjes. Een ontbrekende schakel in het labo. Zoeken als hobby. Zoeken als job.
Zoeken.
Voor Mens en Mees horend bij het leven.
Sinds vorige week zie ik regelmatig een paar meesjes verbijsterd rondfladderen in onze tuin. Onze kat mepte vorige week vol roofdierinstinct het nestkastje van de tuinmuur. Het ligt kapot op de grond. De inboedel te kijk voor iedereen. Maar vader Mees en moeder Mees kunnen het nog steeds niet geloven. In één klap hun zorgvuldige nest-in-wording weg: een Katastrofe.
Zoeken. Het is een thema dezer dagen.
Zoeken naar een warm nest. Een dak boven je hoofd. Een betaalbare woning.
Zoeken naar de juiste woorden. Nuanceren. Zorgvuldig. Vol troost.
Zoeken naar een houding.
Als je 's nachts de slaap niet kan vinden.
Omdat de vragen-zonder-antwoord door je hoofd blijven malen.
Midden in de nacht op internet verhalen lezen over de zoektocht van andere ouders.
Troost vinden.
Zoeken.
Naar rust. Naar evenwicht. Naar de juiste balans tussen dieet en gezin.
Naar recepten en creatieve oplossingen.
Naar wat ze zijn: Mie-kes en Superhelden.
Zoeken.
Snuisteren tussen koopjes en rommeltjes. Een ontbrekende schakel in het labo. Zoeken als hobby. Zoeken als job.
Zoeken.
Voor Mens en Mees horend bij het leven.
Laten we het u voor één ding alvast gemakkelijk maken.
Bent u op zoek naar een leuk geboortecadeautje, een gepast steuntje aan het goede doel.
Of bent u het ook zo beu om steeds te zoeken naar het tutje, dat 'plop' uit het mondje wordt gespuugd?
Zoek niet langer. Wij vulden net ons voorraadje tut-tuutkettingen aan!
zondag 1 april 2012
Aprilvis
Wordt u vrolijk van 1 april of net niet?
'Vrolijk' uit het gelijknamige boek van Mies van hout.
Net nog even gecheckt: geen aprilvis op mijn rug, geen protzak op mijn stoel gevonden en niet gevangen in een flauwe grap vandaag. Met een aanstormend puberMie-ke zou dat immers best gekund hebben. Vooral die protzak maakte een goede kans. Hoewel ik wellicht verwittigd word doordat Mie-ke onderuit gaat van voorpret.
Laat 1 april dan maar een ideaal dagje zijn om eens een Visreceptje te lanceren!
Onderstaand receptuur was lang een van de topfavorieten van ons Mie-ke. Jawel, in de verleden tijd zoals dat tegenwoordig in recordtempo gaat.
We wisten dat de vispret niet kon blijven duren. Een receptje dat zo populair is dat ze het elke dag wel wil eten. Dat is als bij touwtrekken de grond voelen wegschuiven. Je schrap zetten en tegengas geven, maar het pleit is verloren. Zoiets.
Enfin, het receptje dus. Misschien kan u er nog iets mee. Past in de categorie 'simpel'.
Belangrijk ingrediënt dienaangaande is een tube zalmmousse (of zalmpaté in vrije vertaling) van het Zweedse woonwarenhuis Ikea. Helaas staan de voedingswaarden niet op de tube, maar ergens heb ik ze ooit kunnen opsnorren. U moet me dus maar op mijn woord geloven:
100g Pastej Lax bevat
450 kcal
Eiwitten 8g
Koolhydraten 6,5g
Vetten 44g
Van zo'n tabelletje worden wij altijd blij: lekker veel vet verstopt in één tubetje. Daar kunnen we iets mee! Bovendien blijkt de zalmpaté ook prima om een beetje extra smaak toe te voegen aan sausjes of mousses. Wel opletten bij warme sauzen, want dan kan het erg zout worden.
Dit is een suggestie voor een koude bereiding:
15g gerookte zalm
40g roomkaas (genre Philadelphia, wij gebruikten het merk 365+ van Delhaize)
15g zalmpaté (Pastej Lax, Ikea)
20g mayonaise
55g tomaat
55g komkommer
Wij rekenen 364 kcal en een ratio van 2,75:1
Het bereiden is heel eenvoudig: meng mayonaise, roomkaas en zalmpaté tot een smeuïge dip. Serveren met de snippers gerookte zalm.
Groentjes dippen en vingers en duimen aflikken.
Bovenstaande foto is helaas al niet meer accuraat; de verpakking is onlangs gewijzigd.
zondag 25 maart 2012
Mijmeren op de fiets
Wat een heerlijk lenteweer deze week. Over en weer met de fiets naar school. Genieten van het zonnetje zonder dikke jas. We leveren druk commentaar op fauna en flora. Het is ook niet te geloven: op minder dan 50m van een van de grootste verkeersknelpunten van ons land spotten we konijntjes, eendjes en kwetterende vogels. Fluitend voorbij groot fileleed.
We letten op de eerste bloesems en paasbloemen, niet op twijgjes voor een fietswiel.
Zwalpend gaat ze.
Voor ik kan remmen, ligt ze al op de grond met haar fiets bungelend aan haar grote teen. Of is het andersom? In ieder geval een gekneusde teen en enkele flinke schaafwonden. Een deuk in de fiets en in het zelfvertrouwen.
Een fractie van een seconde.
Een ouder zei onlangs: mijn kind valt nog over een grassprietje. Herkenbaar. Héél herkenbaar.
Een grassprietje, een twijgje, een muur.
Een fractie van een seconde.
Liefst wil ik mijn kind inpakken tegen alle tijdelijke en permanente schade. Welke ouder heeft dat de afgelopen weken niet gedacht?
Kind met airbags standaard geleverd. Een stootje: poef. Een pesterijtje: poef. Geen schrammetje komt er nog aan. Geen krasjes meer op ons hart.
Ik zie het helemaal voor me. Ben helemaal gewonnen voor het idee.
Hoewel...
Belachelijk. Hilarisch. Zo lukt het niet.
Dus wuiven we dapper als onze kinderen op reis vertrekken: amuseer je, geniet ervan!
Verzorgen we schrammen met een kusje en een knuffel.
Doen we luchtig over het ketogeen dieet.
En maken we het even heel stil voor alle ouders en kinderen met grote zorgen en groot verdriet.
vrijdag 2 maart 2012
Superhelden.
Daar gaan ze. Op weekend met de Chiro. Onze Superhelden: Wonderwoman, an Incredible en Kim Possible. Kim Posebol zoals ze zelf googled op zoek naar een afbeelding van de juiste outfit.
Ons Mie-ke is een Superheld. Eigenlijk zijn alle Mie-kes dat. Superhelden of Superheldinnen. Je moet het tenslotte toch maar doen, elke dag een ketogeen dieet met smaak naar binnen spelen. Nu ja, over smaak valt te twisten. En de laatste tijd nogal veel te twisten, maar daar wil ik het nu niet over hebben.
Mie-kes dat zijn dus Superhelden of Superheldinnen. Ja, u leest het goed. Mie-kes zijn jongens en Mie-kes zijn meisjes. Het zit namelijk zo: Mie-ke dat komt uit onze naam Mie Keto. Dat had u vast ook al zelf bedacht, ik onderschat u niet.
Mie staat voor Moeilijk Instelbare Epilepsie. Die term wordt in Nederland wel courant gebruikt. Mie bekt leuker dan de volledige term.
Keto, dat hebt u ook helemaal goed, komt van ketogeen.
Onze naam Mie Keto lonkt naar een oud Vlaams volksliedje en dat vonden wij wel vrolijk klinken. Een kwinkslag zo nu en dan daar houden wij van. Ketogeen Koken met een Knipoog. Het houdt ons vrolijk en monter, want af en toe zijn we het natuurlijk ook K...beu.
Dus onze verhalen gaan over Mie-kesjongens en Mie-kesmeisjes. Maar ik geef toe dat het weinig Genderneutraal klinkt. En dus probeer ik iets te verzinnen voor jongens. Iets uit onze naam. Iets dat op Mie-kes lijkt. Mi-ke? Of misschien eerder iets uit het tweede deel van de naam. Zoals Ket? Maar mijn verbeelding reikt niet ver genoeg. Ik ben nooit goed geweest in het verzinnen van jongensnamen. Vandaar drie meiden in huis waarschijnlijk.
Ik geraak er in ieder geval niet uit. Dus reken ik op jullie. Laat uw brein op volle ketosterkte werken en stuur ons uw suggesties. Via blog, facebook of mail.
En wordt mijn Superheld.
Ons Mie-ke is een Superheld. Eigenlijk zijn alle Mie-kes dat. Superhelden of Superheldinnen. Je moet het tenslotte toch maar doen, elke dag een ketogeen dieet met smaak naar binnen spelen. Nu ja, over smaak valt te twisten. En de laatste tijd nogal veel te twisten, maar daar wil ik het nu niet over hebben.
Mie-kes dat zijn dus Superhelden of Superheldinnen. Ja, u leest het goed. Mie-kes zijn jongens en Mie-kes zijn meisjes. Het zit namelijk zo: Mie-ke dat komt uit onze naam Mie Keto. Dat had u vast ook al zelf bedacht, ik onderschat u niet.
Mie staat voor Moeilijk Instelbare Epilepsie. Die term wordt in Nederland wel courant gebruikt. Mie bekt leuker dan de volledige term.
Keto, dat hebt u ook helemaal goed, komt van ketogeen.
Onze naam Mie Keto lonkt naar een oud Vlaams volksliedje en dat vonden wij wel vrolijk klinken. Een kwinkslag zo nu en dan daar houden wij van. Ketogeen Koken met een Knipoog. Het houdt ons vrolijk en monter, want af en toe zijn we het natuurlijk ook K...beu.
Dus onze verhalen gaan over Mie-kesjongens en Mie-kesmeisjes. Maar ik geef toe dat het weinig Genderneutraal klinkt. En dus probeer ik iets te verzinnen voor jongens. Iets uit onze naam. Iets dat op Mie-kes lijkt. Mi-ke? Of misschien eerder iets uit het tweede deel van de naam. Zoals Ket? Maar mijn verbeelding reikt niet ver genoeg. Ik ben nooit goed geweest in het verzinnen van jongensnamen. Vandaar drie meiden in huis waarschijnlijk.
Ik geraak er in ieder geval niet uit. Dus reken ik op jullie. Laat uw brein op volle ketosterkte werken en stuur ons uw suggesties. Via blog, facebook of mail.
En wordt mijn Superheld.
vrijdag 24 februari 2012
Cupcakes
Al wie met het ketogeen dieet bezig is, weet dat Mie-kes je regelmatig voor een uitdaging plaatsen. Zo heeft ons Mie-ke het ondertussen wel gehad met mayonaise en wil een ander eigenlijk elke dag hetzelfde eten. Uitdagingen die jouw pret-met-vet wel eens flink kunnen vergallen.
Maar soms is de oplossing zo simpel dat je het gerust geniaal mag noemen. Geniet mee!
Heel Zoetland lijkt wel in de ban van cupcakes. Je vindt deze kleinoden dan ook in alle maten en soorten. Van kersenrood tot smurfenblauw. Van banaal tot kunstwerk. Van eetbaar tot bweik.
Het is hip. Het is trendy. Het is in ieder geval een rage, waar niemand aan lijkt te ontsnappen. Ook een ketogeen dieet niet. En dus wil dit Mie-ke ook graag cupcakes voor haar verjaardag.
Een uitdaging waar mama Rita niet voor terugschrok, integendeel! Haar oplossing is simpel en bovendien bijzonder inspirerend. Zij vertaalde gewoon ons beproefde taartrecept in kleine individuele porties.
De helft van de voorgestelde ingrediënten is voldoende voor 6 cupcakes.
- Verdeel het beslag in porties van 40g in kleine bakvormpjes en schuif ze een kwartiertje in een voorverwarmde oven.
- Maak ondertussen de roombotervulling. Neem een diepvrieszakje, doe daar de roomboter in en knip een puntje van het zakje. Zo heb je een vetvrij spuitzakje om je cupcakes mooi te garneren.
- Laat de cupcakes afkoelen en snij ze doormidden. Een laagje vulling ertussen en de rest mét hagelslagtopping er bovenop.
Klaar zijn deze cupcake-bommetjes! Zowel qua smaak als calorieën kunnen deze lekkernijen tellen, maar lekker! Lekker! Mmm.
De verLEKKERde blikken heb ik niet kunnen vastleggen, maar gelukkig was ik nog net snel genoeg om deze snoepjes vast te leggen op digitale plaat.
Maar soms is de oplossing zo simpel dat je het gerust geniaal mag noemen. Geniet mee!
Heel Zoetland lijkt wel in de ban van cupcakes. Je vindt deze kleinoden dan ook in alle maten en soorten. Van kersenrood tot smurfenblauw. Van banaal tot kunstwerk. Van eetbaar tot bweik.
Het is hip. Het is trendy. Het is in ieder geval een rage, waar niemand aan lijkt te ontsnappen. Ook een ketogeen dieet niet. En dus wil dit Mie-ke ook graag cupcakes voor haar verjaardag.
Een uitdaging waar mama Rita niet voor terugschrok, integendeel! Haar oplossing is simpel en bovendien bijzonder inspirerend. Zij vertaalde gewoon ons beproefde taartrecept in kleine individuele porties.
De helft van de voorgestelde ingrediënten is voldoende voor 6 cupcakes.
- Verdeel het beslag in porties van 40g in kleine bakvormpjes en schuif ze een kwartiertje in een voorverwarmde oven.
- Maak ondertussen de roombotervulling. Neem een diepvrieszakje, doe daar de roomboter in en knip een puntje van het zakje. Zo heb je een vetvrij spuitzakje om je cupcakes mooi te garneren.
- Laat de cupcakes afkoelen en snij ze doormidden. Een laagje vulling ertussen en de rest mét hagelslagtopping er bovenop.
Klaar zijn deze cupcake-bommetjes! Zowel qua smaak als calorieën kunnen deze lekkernijen tellen, maar lekker! Lekker! Mmm.
De verLEKKERde blikken heb ik niet kunnen vastleggen, maar gelukkig was ik nog net snel genoeg om deze snoepjes vast te leggen op digitale plaat.
Wacht. Stop. Eérst een foto!
maandag 6 februari 2012
Elf - Elfer - Elfst
Morgen wordt ze 11. Een elfje zegt ze zelf. Of nee, eigenlijk een elf-er, want je zegt toch ook tien-er.
Het is wel wat, 11. Het is een 10-er met een plus. Belangrijk dus.
Appelcakejes, helemaal zElfst gebakken.
Herken jij de keto-versie?
Het is wel wat, 11. Het is een 10-er met een plus. Belangrijk dus.
We weten het ondertussen wel. Al weken is dit voor ons Mie-ke het gespreksonderwerp van de dag. Van elke dag.
Wat komt er op het menu? Wanneer doen we een feestje? Wie vragen we op het feestje? Wat doen we met met het feestje? Wat eten we op het feestje? Wat trakteren we in de klas? Hoe vieren we een verjaardag als Zus er niet is? En de belangrijkste vraag van alles: heb je nu al een pakje voor mij?
Het wordt:
- in de klas een traktatie van door ons Mie-ke zelfgebakken appelcakejes, in gewone suiker-versie en in keto-versie.
- als diner pasta in een kaas-met-hesp-versie
- als dessert: een heerlijke Dame Blanche (dat is het heerlijkste ijs met de chocoladestukjes warm gesmolten erbij) en ja, wij mogen ook wel zoiets vindt ze (wat een geluk!)
- binnenkort een feestje met enkele leuke meiden en een spannende theatervoorstelling
- met hotdog voor hen en voor haar
- en bovenal met schaamteloos veel cadeautjes!
Wat komt er op het menu? Wanneer doen we een feestje? Wie vragen we op het feestje? Wat doen we met met het feestje? Wat eten we op het feestje? Wat trakteren we in de klas? Hoe vieren we een verjaardag als Zus er niet is? En de belangrijkste vraag van alles: heb je nu al een pakje voor mij?
Het wordt:
- in de klas een traktatie van door ons Mie-ke zelfgebakken appelcakejes, in gewone suiker-versie en in keto-versie.
- als diner pasta in een kaas-met-hesp-versie
- als dessert: een heerlijke Dame Blanche (dat is het heerlijkste ijs met de chocoladestukjes warm gesmolten erbij) en ja, wij mogen ook wel zoiets vindt ze (wat een geluk!)
- binnenkort een feestje met enkele leuke meiden en een spannende theatervoorstelling
- met hotdog voor hen en voor haar
- en bovenal met schaamteloos veel cadeautjes!
Een elfje. Een tiener van 10+. Dat fladdert tussen klein en groot. Dat is barbiepoppen en verkleedkleren, en hippe muziek en giechelende vriendinnen. Dat is een verhaaltje voor het slapengaan, en 'mam, ik kan dit echt wel alleen'...
Herken jij de keto-versie?
zondag 22 januari 2012
Kung Hai Fat Choi*
* Gelukkig Nieuwjaar in het Chinees.
Of tenminste dat heb ik me toch laten wijsmaken! Maar wat in ieder geval vaststaat: morgen 23 januari start volgens de Chinese kalender het jaar van de Draak. Dat vraagt om een lekker receptje met een knipoog naar het Oosten.
Het recept ontvingen we bij gelegenheid van Rita. Een recept van Rita, dat is eigenlijk een kwaliteitslabel. Rita rekent en test en laat keuren door haar kritische Mie-ke. Als Rita een receptje doorgeeft, dan mag je daar blind op vertrouwen. Koken met een receptje van Rita, dan krijg je iets lekkers op je bord.
De keuken van Rita daarentegen lijdt wel eens onder zoveel engagement. Dat is nu eenmaal een van de nevenwerkingen van het dieet, voor een keuken. Bij de ene kan je de slagroom van de keukenkastjes likken, bij de andere blijkt de ruime keuken niet ruim genoeg...
Voor 2 mini-loempia's, of lenterolletjes heb je nodig:
17g brickvel
50g prei
5g rode paprika
5g groene paprika
20g champignons
13g gekookte ham
10g maïsolie
40g mayonaise
currypoeder naar smaak
Snijd de groenten heel fijn en stoof ze aan in maïsolie.
Meng met de fijngesneden ham en verpak alles in het velletje brickdeeg.
Vouw dit loempiagewijs bij elkaar: eerst de lange kanten naar binnen en dan strak oprollen.
Bak in frituurolie tot het gewenste kleurtje.
Serveer met een dipsausje van mayonaise en kruiden naar keuze.
Je kan in plaats van brickvellen ook rijstvellen gebruiken. Kijk even op de verpakking voor de juiste voedingswaarden.
Of tenminste dat heb ik me toch laten wijsmaken! Maar wat in ieder geval vaststaat: morgen 23 januari start volgens de Chinese kalender het jaar van de Draak. Dat vraagt om een lekker receptje met een knipoog naar het Oosten.
Het recept ontvingen we bij gelegenheid van Rita. Een recept van Rita, dat is eigenlijk een kwaliteitslabel. Rita rekent en test en laat keuren door haar kritische Mie-ke. Als Rita een receptje doorgeeft, dan mag je daar blind op vertrouwen. Koken met een receptje van Rita, dan krijg je iets lekkers op je bord.
De keuken van Rita daarentegen lijdt wel eens onder zoveel engagement. Dat is nu eenmaal een van de nevenwerkingen van het dieet, voor een keuken. Bij de ene kan je de slagroom van de keukenkastjes likken, bij de andere blijkt de ruime keuken niet ruim genoeg...
Voor 2 mini-loempia's, of lenterolletjes heb je nodig:
17g brickvel
50g prei
5g rode paprika
5g groene paprika
20g champignons
13g gekookte ham
10g maïsolie
40g mayonaise
currypoeder naar smaak
Snijd de groenten heel fijn en stoof ze aan in maïsolie.
Meng met de fijngesneden ham en verpak alles in het velletje brickdeeg.
Vouw dit loempiagewijs bij elkaar: eerst de lange kanten naar binnen en dan strak oprollen.
Bak in frituurolie tot het gewenste kleurtje.
Serveer met een dipsausje van mayonaise en kruiden naar keuze.
Je kan in plaats van brickvellen ook rijstvellen gebruiken. Kijk even op de verpakking voor de juiste voedingswaarden.
ratio 1:2.47 en 465kcal
Mànmàn chī!*
Op de foto een reserveloempia, want de 'echte' waren met lichtsnelheid verdwenen.
Dat was dus iets te snel voor ons fototoestel.
*Eet smakelijk!
dinsdag 10 januari 2012
Wat een spetter!
Een tijd geleden maakte Valentine mooie foto's met ketogene producten. Eentje daarvan kent u reeds, we gebruiken het als uithangbordje voor deze blog. Bij het voorstellen van ons nieuwe blogjasje maakte ik terloops melding van een verhaal over slagroomspetters...
Ach, dat verhaal, het leek een alleenstaand geval en het raakte wat op de achtergrond. Maar toen...
Hoofdrolspeler in dit spetterende verhaal is onze slagroomspuit. Soms ook kidde genoemd of sifon onder druk. U weet wel: het lijkt op een brandblusapparaat voor keukengebruik, u kan het vullen met allerlei lekkers zoals slagroom en het oogt geweldig professioneel.
Maar zo'n ding dat leidt soms een eigen leven. Enfin, in ieder geval ons toestel toch.
Het vuurt soms ongevraagd wat slagroom af. Echt! En meestal als ik de kidde net wil grijpen of terugplaatsen, kortom als ik in de buurt ben. Alleen als ik in de buurt ben. Waarbij Man en befaamd slagroomspecialist beweert dat ik wel iets fout doe en dus ongevraagd onder de slagroomspetters geraak. Eigen schuld, dikke prut. Zoiets. Tot grote hilariteit van wie dan ook die het opmerkt.
Maar toen... Toen kwam er een fantastisch moment. Ik geef het toe, ik geniet nog na...
Man maakte zondagmiddag het laatste restje op. En besloot de kidde meteen te reinigen. Goed plan.
Druk aflaten.
Sifon openschroeven.
Gaf me dat een knaller!
Ongelooflijk hoeveel room er toch nog in dit 'lege' toestel zat.
En eruit wilde.
Op Man.
Haar, schoenen, bril.
Gootsteen, aanrecht, kastjes.
Ramen, glaskoepel, plafond.
Receptfiches, pepermolen, keukenrol.
Nee, u krijgt geen foto's te zien (die zijn er wel), want mijn Huwelijk is me ook iets waard. En ik redde in ruil voor de aangeboden lachtherapie zijn favoriete hemd van vreselijke vetvlekken.
Brengt me uiteindelijk bij die ene, supertip die ik u nog wil meegeven. Een fantastisch product om vetvlekken te verwijderen. Een aanrader voor wie ketogeen kookt (of een slagroomspuit in huis heeft).
Dit is ongesponsorde publiciteit. Maar Mr. Ecover, u mag ons altijd bellen.
donderdag 5 januari 2012
Code Oranje
Vanmorgen gewekt met de mededeling op de radio dat het KMI vandaag Code Oranje heeft afgekondigd. Ik heb geen flauw benul wat Code Oranje is. Het wordt ook nergens in het nieuwsbericht verduidelijkt. Maar het klinkt alleszins alsof het gerechtvaardigd is om de wekkerradio af te zetten en dieper onder het dekbed te kruipen. En dat doe ik ook prompt. Het is kerstvakantie en ik heb een vrije dag, dus?
Code Oranje dat is dus blijkbaar een dag dat je best niet buiten komt als je niet buiten moet.
Code Oranje dat is dus een dag dat ik 's morgens voor ontbijt pannenkoeken bak omdat we anders eerst naar de bakker moeten voor vers brood.
Code Oranje dat is een dag om in de zetel te kruipen met een dekentje en een goed boek.
Code Oranje dat is een dag om koekjes te bakken.
Code Oranje dat is een dag om lekker te prutsen met draadjes en stofjes.
Als kind was het mijn lievelingskleur en had ik nagenoeg een volledig oranje kamer. De jaren zeventig zaten er misschien ook voor iets tussen... De kleur oranje verdween bij het opgroeien wat op de achtergrond, maar stiekem bleef het een van mijn favorieten. Oranje dat is immers warm, energiek, zonnig. Dat is de kleur van een romantische zonsondergang, van een herfstbos en zomerbloemen. Oranje dat is geurige pompoensoep, vers appelsiensap en krakende paprikachips. Euh, naar het schijnt is de kleur oranje ook eetlustopwekkend...
Code Oranje dat is dus vandaag de perfecte dag om iedereen het allerbeste te wensen voor 2012.
Een jaar met warme ontmoetingen, met stralende momenten en energieke plannen. Een jaar met wat romantiek, met respect voor de natuur en met lekkere recepten voor alle Mie-kes. Een jaar dat helemaal Oranje kleurt.
Code Oranje dat is dus blijkbaar een dag dat je best niet buiten komt als je niet buiten moet.
Code Oranje dat is dus een dag dat ik 's morgens voor ontbijt pannenkoeken bak omdat we anders eerst naar de bakker moeten voor vers brood.
Code Oranje dat is een dag om in de zetel te kruipen met een dekentje en een goed boek.
Code Oranje dat is een dag om koekjes te bakken.
Code Oranje dat is een dag om lekker te prutsen met draadjes en stofjes.
Als kind was het mijn lievelingskleur en had ik nagenoeg een volledig oranje kamer. De jaren zeventig zaten er misschien ook voor iets tussen... De kleur oranje verdween bij het opgroeien wat op de achtergrond, maar stiekem bleef het een van mijn favorieten. Oranje dat is immers warm, energiek, zonnig. Dat is de kleur van een romantische zonsondergang, van een herfstbos en zomerbloemen. Oranje dat is geurige pompoensoep, vers appelsiensap en krakende paprikachips. Euh, naar het schijnt is de kleur oranje ook eetlustopwekkend...
Code Oranje dat is dus vandaag de perfecte dag om iedereen het allerbeste te wensen voor 2012.
Een jaar met warme ontmoetingen, met stralende momenten en energieke plannen. Een jaar met wat romantiek, met respect voor de natuur en met lekkere recepten voor alle Mie-kes. Een jaar dat helemaal Oranje kleurt.
Een Oranje Jaar.
Van Harte.
Van ons.
Abonneren op:
Posts (Atom)
