Spaghettislag

Ik beloofde om jullie te tonen wat wij met het grappige snijapparaatje aanvangen. Ik dacht ook meteen even een slagje te slaan met het thema spaghetti. Mooi getimed want gisteren had onze Chirogroep een  spaghettifestijn gepland. Kon ik daar een 'vettig' verhaaltje bij vertellen.
Oeps, ik had beter even op de buienradar gekeken: ons Mie-ke had hoegenaamd geen zin in het geplande recept.
Dilemma. Stel je voor dat jullie al de hele week ongeduldig uitkijken naar het Spannende Sliertenmoment! Dus, hierbij een minder afgewerkte versie op de foto met veel ruimte voor eigen inspiratie!

Eén van de opvallendste dingen aan het ketogeen dieet, is het uitbannen van koolhydraten. Bye bye brood, aardappelen, pasta,... En laat pasta in al zijn varianten nu net het lievelingskostje zijn van ons Mie-ke! Dan moet je als ketokok een creatieve oplossing verzinnen. Wij maken 'spaghettisliertjes' met het apparaatje. In dit voorbeeld met courgette, een neutrale groente qua smaak en meestal stevig genoeg om mooie sliertjes te maken.

Dit recept is voor 1 portie - ratio 2,54:1 - kcal 369

50g courgette in sliertjes

30g champignons

25g gehakt (varkens-runds)

10g olijfolie

35g pesto rosso (Delhaize)

30g room 40%

Courgette overgieten met kokend water om te garen. Gehakt en champignons bakken in olijfolie. Rode pesto en room mengen tot een egaal papje. Voeg dit mengsel bij het gehakt-champignonmengsel en even laten doorwarmen. Giet deze pastasaus over de courgettespaghetti. Smakelijk!

het Spannende Sliertenmoment zonder saus

!! Een ketogeen dieet mag enkel op medisch advies en onder dieetbegeleiding worden opgestart. De gepubliceerde recepten moeten steeds op maat van de patiënt worden aangepast en worden nagerekend met de door u gebruikte producten. Mie Keto draagt op geen enkele wijze verantwoordelijkheid voor het gebruik van deze recepten.

Kookinspiratie shoppen.

Ik heb het al ooit eens gehad over een bizarre nevenwerking van het ketogeen dieet. Het is nog steeds niet over.
Een nieuwe supermarkt in de buurt? Wij gaan snuisteren en potjes lezen. In de boekenwinkel vind je ons gegarandeerd op de afdeling kookboeken. Maar het neusje van de zalm blijft natuurlijk een echte kookwinkel. Daar zijn we uren zoet.

We hebben net zo'n rondje funshopping achter de rug. Ik heb mijn ogen weer uitgekeken. Tegenwoordig vind je ook wel voor elk menu een apart toestel. Gaande van koffie-apparaten, popcornmachines, ijslollie-makers, chocolade- of andere fonduetoestellen, slagroomspuiten in alle maten, een muffinmachine, blenders en keukenrobots in alle kleuren van de regenboog, hakkers en slicers voor elke groente eentje. Ik wil alles. De keuze is groot, mijn beurs te klein.

Maar hé, ik heb natuurlijk ook wel al wat in de kast staan aan min of meer bruikbare toestelletjes. Dit snijapparaatje om groentensliertjes te maken is bijvoorbeeld een leuke. In een volgend bericht lees je wat wij er mee doen!

groentenslierten maken op twee snijbreedtes,

toestel van het merk Gefu

Maar die ijslolliemachine zet ik misschien toch op mijn verlanglijstje. Voor ons Mie-ke, of wat dacht je?

Buienradar

Sinds deze herfstzomer hebben Man en ik op het web de functie 'buienradar' ontdekt. Met behulp van 'buienradar' probeerden we in te schatten of onze Meisjes gewoon nat of kletsnat werden tijdens hun 10-daags buitenleven-in-tenten. Bij elke consultatie, zowat elk uur, kromp ons hart ineen: bui na bui zagen we over hun kampregio vliegen. Onze verbeelding zag hen al zwaar ziek naar huis drijven. Ouderhart draaide overuren in bezorgdheid. Ten onrechte. Ofwel kampeerden de Meisjes op een magische plek, ofwel is 'buienradar' niet zo accuraat. Sindsdien doen we een beetje lacherig over onze regendetectie.

Nochtans, dezer dagen zou ik goud geven om een functie 'buienradar' te ontdekken op het web. Eentje dat de grillige buien van ons Mie-ke kan voorspellen. Wat mij een hele uitdaging lijkt. Zowat alles lijkt deze week een boze bui te kunnen triggeren. Een woord, gezegd of niet gezegd. Een idee, denkbeeldig of reëël. Een blik, scheef of vrolijk. Een menuutje, lekker of niet.
Kunnen we de eerste drie nog onderbrengen bij de categorie groeiprocessen waar elke ouder meer of minder grijs haar van krijgt, blijkt het laatste discussiepunt toch wat delicaat. Mie-ke lust niet wat er op haar bord ligt. Mie-ke wil iets anders. Ouder vindt dat kind ook wel eens moeten eten wat niet op de favorietenlijst staat. Mie-ke eet niet. Ouder houdt voet bij stuk. Ouderhart doet zeer: ocharme dieet, ocharme kind, altijd en nooit niet. Ouder houdt schijnbaar voet bij stuk. Mie-ke eet niet. Enfin, dit kon natuurlijk uren doorgaan en met wellicht een zekere uitkomst.
Uiteindelijk doen we wat vele regeringen ons al voordeden: we sluiten een compromis. Half-half is ook goed en deze bui drijft ook weer over.

Herkenbare weergave van 'boos' en vooral prachtig getekend,

uit het boek 'Vrolijk' van Mies van Hout

bij Uitgeverij Lemniscaat.

Zorg-zorgen

Misschien bestaan ze wel: ouders die zich nooit zorgen maken over hun kinderen. Misschien bestaan ze wel, maar ik ken ze niet. Ik denk dat er standaard bij de conceptie ook meteen een zorgzaadje wordt gepland. En je raakt er nooit meer vanaf. Nog niet wetenschappelijk bewezen, maar daarom niet minder aanwezig.
Zoals iedereen rond de oren gemept met 'kleine kinderen, kleine zorgen; grote kinderen, grote zorgen'. Mmja, maar ook van een heleboel kleine zorgen kan je wakker liggen. En kleine kinderen worden soms met grote zorgen geboren. Worden de zorgen dan kleiner met het groter worden? Of alleen maar groter?
Kleine zorgen, grote zorgen, ze vreten aan je. Een kras op je ziel, een schaafwond. Sommige zorgen hakken er zwaar in; gaan je te lijf met een drilboor en slaan je fundamenten onderuit. Daar helpt geen pleister. Wel een gesprek met professionele hulpverleners, vrienden en lotgenoten. Of zoals men zegt 'gedeelde zorgen zijn halve zorgen'. Tot zover dit rondje volkswijsheid.

Een knuffel kan ook wonderen doen.

Een warme dag.

Leider: Zullen we het letterkoekjesspel nog eens spelen?

Meisje: Nee, want dat kan Mie-ke niet meespelen!

Ik durf wel eens zeuren. Dat mensen vergeten dat ons Mie-ke een uitzondering is op de traktatie in de klas, of bij kookactiviteiten. Of bij feestjes, of bij bepaalde spelletjes. Maar dan is er zo'n klein Chiromeisje van 10 die er wel aan denkt.
Ontroerend hartverwarmend... Ik schat zo'n 27°C en dat op 2 oktober!

Dat verdient een bloemetje!