Elf - Elfer - Elfst

Morgen wordt ze 11. Een elfje zegt ze zelf. Of nee, eigenlijk een elf-er, want je zegt toch ook tien-er.
Het is wel wat, 11. Het is een 10-er met een plus. Belangrijk dus. 

We weten het ondertussen wel. Al weken is dit voor ons Mie-ke het gespreksonderwerp van de dag. Van elke dag.
Wat komt er op het menu? Wanneer doen we een feestje? Wie vragen we op het feestje? Wat doen we met met het feestje? Wat eten we op het feestje? Wat trakteren we in de klas? Hoe vieren we een verjaardag als Zus er niet is? En de belangrijkste vraag van alles: heb je nu al een pakje voor mij?


Het wordt:
- in de klas een traktatie van door ons Mie-ke zelfgebakken appelcakejes, in gewone suiker-versie en in keto-versie.
- als diner pasta in een kaas-met-hesp-versie
- als dessert: een heerlijke Dame Blanche (dat is het heerlijkste ijs met de chocoladestukjes warm gesmolten erbij) en ja, wij mogen ook wel zoiets vindt ze (wat een geluk!)
- binnenkort een feestje met enkele leuke meiden en een spannende theatervoorstelling
- met hotdog voor hen en voor haar
- en bovenal met schaamteloos veel cadeautjes!

Een elfje. Een tiener van 10+. Dat fladdert tussen klein en groot. Dat is barbiepoppen en verkleedkleren, en hippe muziek en giechelende vriendinnen. Dat is een verhaaltje voor het slapengaan, en 'mam, ik kan dit echt wel alleen'... 

Appelcakejes, helemaal zElfst gebakken.
Herken jij de keto-versie?