De ochtenden zijn dus een beetje moeizaam. Op schooldagen is ze 's morgens amper uit bed te krijgen. Ze heeft zo'n trucje om ons te laten weten dat ze écht nog geen zin heeft om op te staan. Ze draagt dan namelijk zo'n Ding. De eerste keer dat ik het zag, kreeg ik een instant-lachstuip. Het is roze en glanzend en ze draagt het als een volleerde diva. Het is een restant van een of andere Meidenparty, vermoed ik. Ik had het Ding nog nooit gezien, wist zelfs niet dat we het in huis hadden. Maar ik moet toegeven, het staat haar beeldig. En het is vooral bijzonder effectief om een woordeloze boodschap over te brengen...
.
'5 more minutes' vraagt ze.
Helaas staat er geen timer op het Ding. Dus die 5 minuutjes worden er nog eens 5 en nog eens 5... Tot de tijd echt wel dringt en we in vliegende vaart door ochtendtoilet en ontbijt moeten.
Maar ach, die gestolen minuutjes. Wie wil ze niet? 's Morgens nog even extra onder je dekbed duiken (vooral in de winter). Even extra op dat bankje in het lentezonnetje. Nog net even dat hoofdstuk uitlezen. En dan nog een. Nog even.
Gestolen minuutjes zijn de kers op de taart. Zo heerlijk zoet. En roze.
