Verjaardag 3

Last but not least de jongste van de drie. Ons Mie-ke mag het rijtje van de jarige Dochters sluiten.
Toen ze 12 jaar geleden werd geboren, wees niets erop dat ik haar ooit in deze blog zou opvoeren als Mie-ke. Een verhaal dat ik hier ook niet ga doen, want het is tijd voor verjaardagsverhalen. Stralende baby, het zonnetje in huis, extra cadeautje voor ons gezin. Zij gelukkig met ons. Wij gelukkig met haar.
Als 12-jarige is ze niet altijd meer het zonnetje in huis, is ze niet altijd gelukkig met ons ouderschap en verwensen wij al eens haar puber-zijn. Het hoort bij het groeiend aantal centimeters die voorlopig nog stranden op een lengte die ik nog kan overzien.

Ze heeft wel haar eigen ideeën over verjaardag-vieren-als-12-jarige. Eerst en vooral wil ze volop trakteren. Op de academie, op dansles en in de gewone klas. Alles zelfgemaakt en niks ketogeen. Integendeel, ze maakt met engelengeduld echte suikerbommetjes.

Ze snoept er zelf niet van, niet van het deeg, niet van de versieringen. Nee, er wordt niet valsgespeeld.
In ruil wil ze voor haar verjaardag chocoladetaart, de echte vette bom en bovendien moet ook haar lievelingsgerecht geserveerd: pasta met kaassaus en hesp.
Nu zou ik natuurlijk pasta met 'kaassaus en hesp zonder pasta' kunnen maken, we hebben al een verleden in dat soort aanpassingen. Of we zouden ook dit nog eens uit de kast kunnen halen.
Maar we gaan voor de echte versie, diegene met echte pasta.

Pasta is een bommetje aan koolhydraten. Een verboden lust in het klassieke ketogene dieet.
Wij maken gebruik van Low Carb pasta, een Amerikaans product dat ook bij ons verkrijgbaar is. Ik zet  hieronder de voedingswaarden van verschillende pasta's op een rijtje. Het vroeg wat rekenwerk aangezien het Amerikaanse product alle waarden vermeld per serveerportie van 56g. Maar als het goed zit, zijn dit de waarden per 100g.

		gewone pasta	volkoren pasta	low carb pasta
kcal		354	332	339
eiwitten		11,8	13,5	13
koolhydraten		72	64	73
vetten		1,5	2,5	2
vezels		2,5	6,8	9
na aftrek van protected carbs				9

Op het eerste gezicht is het koolhydraatgehalte van de Low Carb pasta even hoog als bij gewone pasta. De firma spreekt van een speciaal productieproces waardoor een deel van de koolhydraten niet zullen worden opgenomen door het lichaam. In dat geval zouden we nog uitkomen bij een 9g koolhydraten per 100g.
Ik weet niet of dit echt zo is, of dit niet enkel een verkooptruc is ten koste van wanhopige afvallers. Ik weet niet of dit productieproces niet te chemisch verloopt. Maar ik wil ons Mie-ke wel pasta gunnen, af en toe. En dus ben ik bereid te geloven wat er op de verpakking staat. We hebben het besproken met verschillende diëtistes, ook met een Amerikaanse die het product wel in gebruik had bij haar patiëntjes. Zij raadde ons aan om deze pasta niet te gebruiken voor ons Mie-ke minstens twee jaar op ketogeen dieet was en heel stabiel in ketose bleek. Bij de eerste keren controleerden we nauwgezet de ketose. En we gebruiken de pasta niet meer dan 1 keer per week. Tot dusver tot ieders grote tevredenheid.
Toch raad ik aan om dit alleszins eerst te bespreken met je diëtiste alvorens te experimenteren.

Het is een ieniemienie portie, maar ze heeft gesmuld die dag!

Verjaardag 2

Wat wil Dochter-Zeeman eten voor haar verjaardag? Geen Sushi, dat is al zeker. Wereldzeeën bevaren ja, wereldgerechten worden liever beperkt tot spaghetti Bolognaise. Fan van gewoon eten. Altijd geweest, ook toen ze nog mollige babybilletjes had. Ook al weer enige jaren en centimeters geleden, dat had u al in de gaten.

Dochter-Zeeman houdt van het familiegevoel. 'Eens met het hele gezin uit eten gaan, dat doen we haast nooit meer sinds ons Mie-ke op ketogeen dieet is' zegt ze. Ik moet een beetje nuanceren: uit eten gaan is een dure optie sinds de Dochters geen budgetvriendelijke kinderschoteltjes bestellen. Maar inderdaad ook het ketogeen dieet belemmert dat soort uitstapjes.
Het hoeft geen chique restaurant te zijn: de Italiaan-om-de-hoek is een prima optie voor een spaghetti Bolognaise.

Voor ons Mie-ke neem ik eigengemaakte 'lasagne' mee, hij moet enkel nog even in de oven. Bij de Italiaan-om-de-hoek zijn ze supervriendelijk. Ze informeren nieuwsgierig naar de ingrediënten en samen met onze pasta's serveren ze een pruttelend schoteltje voor ons Mie-ke.

Op restaurant gaan is leuk, ook met een Mie-ke: het eten wordt geserveerd en de afwas wordt voor ons gedaan. We kregen het schoteltje blinkend mee terug!

Wat heb je nodig?
Het recept is een variant op deze groentespaghetti.
60g courgette
30g pesto rosso (Delhaize)
10g ontvette hesp
15g gemalen Gruyère
40g room 40% (Delhaize)
10g olijfolie

Ratio
Wij rekenen 417kcal en een ratio van 2,52:1

Hoe maak je het?
Snijd de courgette in staafjes en maak drie bundeltjes omwikkeld met een plakje hesp.
Meng de pesto rosso, de room en de olijfolie en giet dit sausje over de rolletjes.
Bestrooi met de gemalen kaas.
Schuif in de oven voor een 15 min op 200°C.

Verjaardag 1

In een vorig bericht liet ik al weten dat we heel wat verjaardagen vieren in het voorjaar. Wie jarig is, mag het menu kiezen en ik beloofde u heel wat lekkers. Voorwaarde voor het verjaardagsmenu is dat iedereen het eet, ook als het niet je favoriet is. En voor ons Mie-ke maken we een ketogene versie.

Laat me beginnen met de oudste der Dochters. Volgens de kalender is dit niet de te bespreken volgorde, maar ergens hou ik toch een juiste chronologie. 't Is onderhand wel al enkele jaren geleden dat ik deze baby-dochter nog baby kon noemen.  Ze is me ondertussen enkele centimeters voorbijgestoken en is wat men noemt volwassen.
Ze kiest al lang geen eenvoudige gerechten meer. Voor haar mag het een tikje speciaal, zoals sushi.
Een ketogene versie hiervan? Een hele uitdaging!

Tip 1: neus eens in je boekenkast. 
Ik verzamelde in de loop van de keto-jaren al een internationale bibliotheek: een Nederlandse, Duitse, Britse, Franse, Belgische en deze Amerikaanse uitgave.

'The keto cookbook' is hier verkrijgbaar.

Tip 2: neus eens in al die verzamelde werken.
U kent het syndroom vast wel: de-verzamelde-werken-waaruit-je-nooit-iets-maakt'. Heel wat uitgeverijen draaien daar een flink deel van hun omzet op. Liefst boeken met mooie plaatjes. In 'The ketocookbook' staan  niet veel plaatjes, maar gelukkig wel eentje van Sushi!

Tip 3: vertaal naar je eigen praktijk.
Het kan best lastig zijn, zo'n recept in een vreemde taal. Bovendien moet je hoe dan ook het gewenste recept vaak nog aanpassen aan verkrijgbare producten en de juiste ratio. Maar met wat studiewerk en een verklarend woordenboek raken we waar we moeten zijn.

Tip 4: zoek iemand die wil experimenteren
Voor Sushi-experimenten zoek je liefst iemand met zin voor experiment en geduld. Het leek me niet aan mezelf besteed, maar Man is een prima kandidaat.

Tip 5: zoek iemand die het wil eten
Mie-ke is geen grote fan van fijne experimenten. Gelukkige zijn er onverbiddelijke verjaardagsregels.
En een vooruitziende kok die het bordje Sushi aanvulde met een een bekend recept ingepakt in reepjes komkommer en wortel.

Wat is het grote geheim van deze keto-sushi-rolletjes?
De rijst werd vervangen door bloemkool. Het volledige Sushi-recept kan je hier al eens nalezen. Wil je het ook eens proberen, bestel dan het boek. Dat is niet meer dan fair voor de bedenkers van deze originele recepten.

With a little help from your friends.

U heeft ons ongetwijfeld al een tijdje gemist, maar geen nood: we zijn er nog! Alleen ontbrak de tijd om te schrijven. Ach ja, het excuus is druk-druk-druk maar er is dan ook heel wat aan de gang in ons gezin.

Ons Mie-ke is sinds kort 12 en vanaf dan officieel aan het puberen geslagen. Zelfs als we de onverwachte wendingen van het puber-zijn buiten beschouwing laten, is 12-zijn een belangrijk issue. Bij 12-zijn hoort een nieuwe identiteitskaart, een echte. Bij 12-zijn hoort een nieuwe school, een grote. Dat laatste kwam voor ons redelijk onverwacht; we hadden op een extra jaartje lagere school gerekend.  We vonden echter een fijne, kleine school voor haar. En we voerden heel wat gesprekken met mensen die begaan zijn met ons Mie-ke: leerkrachten op de beide scholen, psychologen en andere ouders. De nieuwe school, de gesprekken en de puberstart overtuigden ons. De overstap wordt nog een spannend hoofdstuk, niet in het minste voor ons Mie-ke zelf. Dat leest u in september.

We waren dus wel even druk met die zoektocht. En bovendien moest die verjaardag ook gevierd. Nog straffer: we vierden niet één, niet twee, maar wel liefst drie verjaardagen op een rij! Dat vraagt ook wat voorbereiding voor lekkers en al dat lekkers wil ik u zeker niet onthouden. Het komt nog, beloofd.
En terwijl ik dit schrijf, zijn verjaardagen vier en vijf al in aantocht dus wellicht krijgt u dat lekkers ook meteen voorgeschoteld. Maar dan bent u er weer een jaartje vanaf.

Wegen en wikken. Over een nieuwe school. Over een nieuwe job. Ik was niet gemakkelijk te overtuigen. Er volgden ook redelijk wat slapeloze nachten. Wikken en wegen of het haalbaar was met ons Mie-ke. Maar na heel wat gesprekken trokken ze me over de streep, of moet ik zeggen de brug? (Welk fietstraject ik ook neem, een brug over het Albertkanaal is niet te vermijden.) Ik ruilde mijn creatieve, chaotische plek voor een keurig bureau op een school. Magazijnkarren en transpaletten werden vervangen door rolstoelen en driewielers. Mijn directeur is voortaan een directrice. En mijn assortiment creatieve spulletjes ruilde ik voor een gamma leerkrachten en een bende jongeren.
Sinds vorige week vertrek ik elke ochtend naar school, want dat is mijn nieuwe werkplek.

Van deeltijds naar een voltijds weekrooster, het leek me enkel haalbaar dankzij de schoolvakanties (jippie!) én een beetje hulp in huis.
En zo startte enkele weken geleden Mevrouw Hulp. Mevrouw Hulp ging meteen voluit in het poetsen van mijn keuken. Ze had er blijkbaar heel wat werk aan om haar norm te halen. Op haar vraag haalde ik wat extra poetsproducten in huis. Ze zijn niet allemaal even ecologisch wat ik wel een beetje moeilijk vind, maar ik wil Mevrouw Hulp graag tevreden houden. Ik kwam gisteren thuis in een opgeruimd, frisgeurend huis met een blinkende keuken. Mevrouw Hulp is er stevig tegenaan gegaan: de nieuwe bus ontvetter is al meteen halfleeg... Alles loopt gesmeerd.

Een beetje hulp hebben we dat niet allemaal nodig af en toe? Een luisterend oor voor je verhaal. Gedeelde ervaring. Dat duwtje om die brug over te geraken....

Het was even stil hier, maar Mie Keto is er nog steeds. Er wordt flink wat afgebeld en heen-en-weer gemaild over het ketogeen dieet en wat er bij komt kijken. Maandag 21 mei is het KletsKoek!, live babbelen over het leven-met-een-vetrandje. Kom jij ook?