Mijmeren op de fiets

Wat een heerlijk lenteweer deze week. Over en weer met de fiets naar school. Genieten van het zonnetje zonder dikke jas. We leveren druk commentaar op fauna en flora. Het is ook niet te geloven: op minder dan 50m van een van de grootste verkeersknelpunten van ons land spotten we konijntjes, eendjes en kwetterende vogels. Fluitend voorbij groot fileleed.

We letten op de eerste bloesems en paasbloemen, niet op twijgjes voor een fietswiel.

Zwalpend gaat ze.

Voor ik kan remmen, ligt ze al op de grond met haar fiets bungelend aan haar grote teen. Of is het  andersom? In ieder geval een gekneusde teen en enkele flinke schaafwonden. Een deuk in de fiets en in het zelfvertrouwen.

Een fractie van een seconde.

Een ouder zei onlangs: mijn kind valt nog over een grassprietje. Herkenbaar. Héél herkenbaar.

Een grassprietje, een twijgje, een muur.

Een fractie van een seconde.

Liefst wil ik mijn kind inpakken tegen alle tijdelijke en permanente schade. Welke ouder heeft dat de afgelopen weken niet gedacht?

Kind met airbags standaard geleverd. Een stootje: poef. Een pesterijtje: poef. Geen schrammetje komt er nog aan. Geen krasjes meer op ons hart.

Ik zie het helemaal voor me. Ben helemaal gewonnen voor het idee. 

Hoewel...

Belachelijk. Hilarisch. Zo lukt het niet.
Dus wuiven we dapper als onze kinderen op reis vertrekken: amuseer je, geniet ervan!
Verzorgen we schrammen met een kusje en een knuffel.
Doen we luchtig over het ketogeen dieet.

En maken we het even heel stil voor alle ouders en kinderen met grote zorgen en groot verdriet.

Superhelden.

Daar gaan ze. Op weekend met de Chiro. Onze Superhelden: Wonderwoman, an Incredible en Kim Possible. Kim Posebol zoals ze zelf googled op zoek naar een afbeelding van de juiste outfit.

Ons Mie-ke is een Superheld. Eigenlijk zijn alle Mie-kes dat. Superhelden of Superheldinnen. Je moet het tenslotte toch maar doen, elke dag een ketogeen dieet met smaak naar binnen spelen. Nu ja, over smaak valt te twisten. En de laatste tijd nogal veel te twisten, maar daar wil ik het nu niet over hebben.

Mie-kes dat zijn dus Superhelden of Superheldinnen. Ja, u leest het goed. Mie-kes zijn jongens en Mie-kes zijn meisjes. Het zit namelijk zo: Mie-ke dat komt uit onze naam Mie Keto. Dat had u vast ook al zelf bedacht, ik onderschat u niet.

Mie staat voor Moeilijk Instelbare Epilepsie. Die term wordt in Nederland wel courant gebruikt. Mie bekt leuker dan de volledige term.
Keto, dat hebt u ook helemaal goed, komt van ketogeen.
Onze naam Mie Keto lonkt naar een oud Vlaams volksliedje en dat vonden wij wel vrolijk klinken. Een kwinkslag zo nu en dan daar houden wij van. Ketogeen Koken met een Knipoog. Het houdt ons vrolijk en monter, want af en toe zijn we het natuurlijk ook K...beu.

Dus onze verhalen gaan over Mie-kesjongens en Mie-kesmeisjes. Maar ik geef toe dat het weinig Genderneutraal klinkt. En dus probeer ik iets te verzinnen voor jongens. Iets uit onze naam. Iets dat op Mie-kes lijkt. Mi-ke? Of misschien eerder iets uit het tweede deel van de naam. Zoals Ket? Maar mijn verbeelding reikt niet ver genoeg. Ik ben nooit goed geweest in het verzinnen van jongensnamen. Vandaar drie meiden in huis waarschijnlijk.

Ik geraak er in ieder geval niet uit. Dus reken ik op jullie. Laat uw brein op volle ketosterkte werken en stuur ons uw suggesties. Via blog, facebook of mail.
En wordt mijn Superheld.