Brickoleren - deel 2

Nee, het is dan wel niet het weer om schilderwerken of andere energieke klussen aan te pakken. Liever onder een dekentje met een boek en een koek.
Het koude weer is immers ideaal om koekjes of andere ovengerechtjes te produceren. Een beetje extra warmte is welkom, en die heerlijke geur is mooi meegenomen...
Zo'n pakje brickdeeg daar raak je wel een heel eind mee. We zijn dus nog lang niet uitgebrickoleerd.
We maakten een eigentijdse en ketogene variatie van 'tarte-tatin'.

Wat heb je nodig?
een velletje brickdeeg
boter
appel
zure room, bvb. Luxlait 33%
kaneel
vloeibare zoetstof

Hoe maak je het?
Met deze bescheiden stap-voor-stap fotohandleiding. Het is zo makkelijk dat jullie deze stapjes wellicht al overbodig vinden.

Smeer een vel brickdeeg in met gesmolten boter.

Laat dit bakken in de oven op 190°C tot het mooi goudbruin ziet.

Breek het deeg in onregelmatige stukjes. Gemakkelijk te bewaren in een vershouddoos.

Snijd 25g appel in fijne stukjes. En bak even aan in 10g boter.

Breng op smaak met wat kaneel en zoetstof.

Serveer de warme appelstukjes met 25g zure room en 2g brickdeegstukjes.

Wij kwamen op een ratio van 3:1 en 169kcal.

Bric-k-oleren*

*bricolage le ~ (m)

knutselen (ww.), knutselwerk (het ~), geknutsel (het ~), knutselarij (de ~ (v)), kladwerk (het ~), prutswerk (het ~), broddelwerk (het ~), knoeiwerk (het ~), geknoei (het ~), gesjoemel (het ~), geklungel (het ~), gebroddel (het ~), doe-het-zelf-werk (znw.), huisvlijt (de ~)

Fijne details dat is niet altijd mijn ding. Ik ken mezelf. Zijn we voor, tussen en na de feestdagen ook nog bezig met wat schilderwerken in huis (qua timing weeral perfect) dan gebeurt dit niet zonder de nodige sporen achter te laten. Gaat de verfpot open dan hang ik al onder de spetters. Verfdruppels vallen altijd (echt, altijd) naast de afdekdoeken. En de verfborstel schiet uit mijn handen en gaat een verdieping lager onderwijl sporen achterlatend op alle traptreden (ik herhaal, alle). Het betere gooi- en smijtwerk is dus duidelijk meer mijn ding.
Recepten uitdenken is dan ook één ding, ze fijn realiseren dan weer een ander. Om die reden was ik dus ook nog nooit zelf begonnen aan de fantastische loempia's van Rita. Ik bedoel, als ZIJ al zo'n knoeiboel maakt in haar keuken wat wordt het dan bij mij?
Maar goed, een Mie-ke wil ook wel eens wat exotisch op haar bord, dus tussen de feestdagen en de schilderwerken door gooide ik heel optimistisch een pak brickdeeg in mijn winkelkar. De loempia's zijn met smaak verorberd. Maar het blijft me een raadsel hoe Rita alle vulling in zo'n velletje deeg krijgt en die rolletjes zo strak kan oprollen zonder dat het deeg scheurt. De mijne zagen er redelijk 'loemp' uit (nvdr: Antwerps voor lomp) en scheurden meteen, maar waren gelukkig wél heerlijk krokant.
De rest van het brickdeeg kampeerde in de koelkast en vroeg om enkele experimenten. Niet te fijn van werk, lekker simpel en met maximaal smaakeffect.

Wat heb je nodig? 
1 vel brickdeeg
Boursin Salade, bvb. Ail et fines herbes
olijfolie, en ev. maïsolie
pesto verde of rosso
diverse tapenades
een siliconen muffinvorm

Hoe maak je het?
Ik maakte een stap-voor-stap fotohandleiding. Zo zie je meteen dat dit weer een supersimpel receptje is.

Knip 1 velletje brickdeeg in 4. Met een schaar gaat dat prima, met een mes vind ik knoeien.

Vouw 1 punt naar binnen.

Vouw 2 punten naar binnen.

Vouw 3 punten naar binnen.

Prop dit lapje in de muffinvorm. Als je vooraf de vormpjes instrijkt met olie, dan blijft het deeg mooi aan de randen kleven. Op die manier krijg je een deegmandje.

Vul het mandje met drie blokjes Boursin Salade en leg er een lepeltje Pesto Verde op. Enkele druppels olijfolie erover zodat het niet te hard uitdroogt in de oven en uiteraard ook voor onze broodnodige vetten.

Je kan variëren met Pesto Verde of Rosso of diverse tapenades. 

In de oven op 190°C, ongeveer een 12-tal minuten.

Een echt feesthapje, toch?

Ik berekende een ratio van 1:2,31 en 103kcal per hapje.

Smakelijk!