Slapjes.

Het dooit. Van de reuze-merengue liggen er enkel nog wat kruimels. Wat tevoorschijn komt, ziet er doorweekt uit. Gras en winterviooltjes ogen slapjes. Net als ons Mie-ke. De helft van de kerstvakantie weggestreept vanuit de zetel. Een week koorts put uit. Verkoudheid, griep en een dubbele ooronsteking, het klinkt als een voordeelpakket.

De enige die er voordeel aan heeft, is de apotheker. Aan de medicatie alleen heeft ze al een maaltijd. Verder eet ze nog minder dan een vogeltje.

Ziek zijn en ketogeen dieet. Het is dansen op een slappe koord. Steeds een hele uitdaging om de ketose op een goed peil te houden: niet te hoog, niet te laag. Ook na twee jaar dieetervaring blijft het spannend.
In de winkel vind ik vetbollen voor vogeltjes. Misschien moet ik die eens proberen... in voordeelpakket...

Pakjeskoorts!

De buitenwereld lijkt al enkele weken op een reuze-merengue. En sinds HIJ is geweest is iedereen koortsachtig in de weer geweest voor het volgende decemberfeest: Kerst.
Een boom met echte sneeuw wordt binnengesleurd en blijft na het ontdooien niet rechtstaan. We hadden ons de moeite van het versieren trouwens kunnen besparen: A* zorgt dit jaar koortsachtig voor een naturel kerstboom met elke dag wat minder versiering en een groeiende laag dennennaalden onder de boom.
In ons kerststalletje staan de figuurtjes gedrumd als in een bushokje tijdens een sneeuwbui. Zo staan ze zeker uit de weg voor A* verzekert Mie-ke ons. Ik betwijfel het.
Er wordt koortsachtig geschreven aan wenskaarten en nieuwjaarsbrieven. Fluisterend overleg over het ideale cadeau. Koortsachtig gerommel met geschenkpapier, lintjes en stickers. Onschuldige blikken.
Raakt Zus wel terug uit het buitenland met al die sneeuw? Koortsachtig zoeken op allerlei websites.
De drukte van de supermarkt trotseren voor de lekkerste hapjes. Volle tassen sleuren en nog even langs de groentenwinkel-op-de-hoek voor nog wat vers.
Man zorgt last-minute voor originele ketogene feesthapjes. (U hebt de receptjes nog tegoed, maar het was zoals gezegd last-minute.) Koortsachtig de juiste potjes en pakjes inpakken. Nog even langs de spiegel.

Het feest houden we iets rustiger; ons Mie-ke ligt uitgeteld op de zetel met... 39,5°C koorts. Echte.

Mie Keto wenst iedereen 'vettige feestdagen'!

HIJ komt!!

Bijna. Dus de Mie-kes worden stilaan wat zenuwachtig. En zowel voor als achter de schermen gebeuren er heel wat voorbereidingen. Er worden wenslijsten gemaakt, in het klad en in het net. Met zwierig krullerig geschrift, zonder fAUten en met kleurrijke tekeningen. De brief is lang. Heeft meer van een boodschappenlijst voor een heel tehuis dan voor één Mie-ke. Maar goed, er staat ook heel wat tegenover: een rotsvast vertrouwen en een kloppend hartje. Onschatbaar.

Tot voor twee jaar konden we Zijn Verjaardag redelijk op routine afwerken. We wisten wel al op welke manier we Hem het beste konden bereiken en ondersteunen in zijn drukke taken. Toen gooide het ketogene dieet wat roet in het eten. Wat met al het lekkers dat doorgaans voorzien werd? Al moesten we er voor tot in Spanje bij de Man himself, we zouden er wat op vinden...

We konden het gelukkig regelen in onze eigenste stad (hoewel een winters uitstapje naar Spanje me ook wel wat lijkt) en met een Belgische product. Met de bereidwillige medewerking van de bakker-achter-de-hoek, de dieetwinkel-twee-straten-verder en begripvolle telefonisten-aan-de-andere-kant-van-de-lijn ontdekten we dat heel wat fabrikanten gebruikenmaken van Callebaut suikervrije couverturechocolade voor het maken van suikervrije chocoladefiguurtjes. Op eenvoudig verzoek kregen we de voedingswaarden toegestuurd:

Voedingswaarden pure Callebaut suikervrije couverturechocolade:

Als zoetstof wordt maltitol gebruikt. In kleine porties genieten van deze chocolade, want maltitol kan een laxerend effect hebben! Overleg met behandelende geneesheer of diëtiste of dit geschikt is voor jouw kind.

per 100g - 462 kcal - ratio 1:4.46

eiwitten 4.8g

koolhydraten 3.3g (kh - polyolen)

vetten 36.1g

vezels 6.7g

En nu staat Hij (achter de schermen) weer paraat met zijn legertje getrouwen.

Over wie het hebben?

Over de Sint natuurlijk. De Enige Echte!

Pannenkoeken-verjaardagsfeest!

Als het regent, bakken we pannenkoeken. Het is een vaste afspraak voor onze vakanties aan zee. 't Is wel geen vakantie, maar met deze regen verwateren alle regels. Bovendien hebben we nog een overtuigend argument:

Mie Keto bestaat 1 jaar!

Samen met onze collega-oprichters wordt het een supergezellige namiddag. Met een stapel pannenkoeken voor ons, en een bescheiden stapel pannenkoeken in ketoversie voor de Mie-kes. Met een heleboel tips over en weer, verkleedplezier voor de Mie-kes en veel aandacht voor A*!

Hier is onze receptsuggestie:

Voor 2 pannenkoekjes van 18cm doorsnede
30g gemalen macadamianoten
30g ei
10g amandelpoeder
Meng de ingrediënten tot een smeuïg papje, vul aan met water tot je de dikte van pannenkoekenbeslag hebt. Breng indien gewenst verder op smaak met wat vanille-essence.
Serveer met 4g Tagatesse en 5g boter.

Ratio 2.87:1Hip Hip Hoera en smullen maar!

!! Een ketogeen dieet mag enkel op medisch advies en onder dieetbegeleiding worden opgestart. De gepubliceerde recepten moeten steeds op maat van de patiënt worden aangepast en worden nagerekend met de door u gebruikte producten. Mie Keto draagt op geen enkele wijze verantwoordelijkheid voor het gebruik van deze recepten.

Zot van A*

De avonden zijn nog even donker maar dat vindt ons Mie-ke nu veel griezeliger dan tijdens Halloween. De pompoenlantaarn leek na een week meer op de oudste mens ter wereld in oranje versie. De herfstvakantie is voorbij, de dagen zijn nog iets korter en de pompoenlantaarn reïncarneert in het compostvat: tijd voor wat nieuws.
Het werd een nieuwe huisbewoner. Zo letterlijk had ik het niet bedoeld. Maar met 3 stemmen voor, 1 twijfel- en 1 tegenstem had de gezinsdemocratie beslist dat er een poesje in huis kwam. En zo is deze week A* (lees:Asteriks) gearriveerd. Het beestje kreeg diezelfde avond nog de bijnaam Swiffer, wegens zijn voorliefde om stofvlokken vanonder de kasten te halen. Mooi meegenomen met deze drukke tijden, maar misschien deed hij dat ook om bij mij in een goed blaadje te komen. Ik ben benieuwd wie van ons beiden het eerst de gordijnen in wordt gejaagd.
Ondertussen probeer ik me ook het voedingsschema van zo'n kitten eigen te maken. Het lijkt alleszins een stuk eenvoudiger dan onze eerste ketogene maaltijden; zakje openritsen en klaar. Maar ik hoorde al wel wat verhalen over poezen met epilepsie, en bij het bekijken van de brokjes vraag ik me af of daar ook een ketogene versie van zou bestaan. Iemand ervaring? Kunnen we een zusterorganisatie Mie KATo oprichten...
Na twee dagen is iedereen hier Zot van A*, en dat zal ik wellicht ook wel worden... op een of andere manier...

foto: Valentine Van der Hauwaert

PomBOEn!

Het is een donkere avond. Ons Mie-ke vindt het prima, want ze is helemaal in de ban van Halloween. Er wordt al een hele week geknutseld en getekend dat het een lieve lust is. En zo bengelt er een kartonnen spin aan de eetkamerdeur en een vleermuis-met-fluo boven de eettafel. Er hangen griezelige stofnesten in de bovenste hoeken van de kamer, maar die hingen er eerder misschien ook al. Tja, het is een beetje druk de laatste tijd...

Maar goed, verder over Halloween. Er MOET dit jaar ook een pompoenlantaarn gesneden worden. Geen probleem, want pompoensoep is in dit seizoen absoluut mijn favoriet. Dus haal ik een stevig bio-pompoentje, mooi van vorm en heerlijk van smaak. Helaas ook bijzonder stevig. Er is haast geen doorkomen aan. Maar met Man en macht en met behulp van mijn hele verzameling snijwerkuigen komen we toch tot een behoorlijk griezelig resultaat:

Boeh!

Ook ons Mie-ke wil wel eens proeven van die superpompoen. Ik kreeg volgend recept:

58g pompoen

21g boter

20g calogen

20g diepvries soepballetjes Delhaize

15g room 33%

groentenbouillon

Zoals met alle recepten moet dit aangepast worden aan je gebruikelijke producten en de ratio van je kind. Een werkje dat ik na zo'n griezelige avond even doorschuif naar daglicht morgen...

Tussenstand 2-1

Na onze heerlijke kookworkshop in centrum Kempenhaeghe, o.l.v. meesterkok Ton Smit -en die man is écht een meester in het verzinnen van vette en smakelijke recepten!- waait er een frisse inspiratiewind door onze ketokeuken. http://www.ketogeenmenu.nl/ is een onschatbare bron aan informatie, hoewel heel wat recepten gebaseerd zijn op de MCT-versie van het ketogene dieet en dit is in België moeilijker toepasbaar omwille van de hoge kostprijs van de MCT-producten.
Maar met de ideeën uit de dagmenu's én de leuke uitwisseling met andere keto-ouders hebben we de voorbije week wat nieuwe dingen op tafel getoverd.
Met wisselend succes of wat dacht je?
Ons Mie-ke is wellicht de meest kritische jury die ik ken. Uitzicht, hoeveelheid en smaak van het nieuwe gerechtje worden deskundig beoordeeld. Peter Goossens en Sergio Herman in 'de beste hobbykok van Vlaanderen' zijn met onze juryleden vergeleken watjes. Maar we haalden het!
Wij scoorden met snijboontjes en rode biet. Zij counterde de tomatensaus: van wie heb je dat receptje gekregen? Geef het maar terug want ik vind het niet lekker.
Dat brengt de voorlopige score op 2-1. Ik voel me een winnaar!

Schadelijk of niet?

Sinds we met het ketogene dieet zijn gestart, heb ik een beetje last van een eigenaardige nevenwerking. Toegegeven, ikzelf ben geen ketogene patiënt, dus dat klinkt wat vreemd. Tot voor kort was ik mij er ook niet van bewust. Maar het is wel degelijk een ernstige nevenwerking.
Ik heb namelijk ontdekt dat ik sinds de start verschrikkelijk veel verzamel.
Zo heb ik een verzameling siliconen spatels. Heel handig zijn die pottenlikkers om de laatste restjes vet uit de potjes en pannetjes te schrapen. Alle grammen tellen immers. Ik heb er ondertussen een 5-tal in verschillende maten en dat is ruim voldoende. Nochtans betrap ik mezelf erop dat ik geen enkel warenhuis of kookwinkel kan passeren zonder de siliconen spatels te bewonderen. Er is altijd wel een modelletje dat ik nog niet heb.
Dat geldt trouwens niet enkel voor die handige spatels. Ik heb ook een gigantische collectie plastic potjes. Van het bekende Tupperware-merk tot de meest goedkope versie. Alle maten en modellen en nog mis ik wel wat. Op zijn minst af en toe het juiste deksel voor het gewenste potje.
Schaaltjes, bordjes, apero-lepels, interessante keukenhulpjes. Het is niet schadelijk, het neemt enkel wat extra plaats in de kast.
Het verzamelen van mayonaisepotten heb ik al bekend. En daar mag ik dit schooljaar nog rustig mee doorgaan van Juf. Wat een opluchting!
Verder verzamelde ik al stapels knipsels: van recepten die een aanzet kunnen geven voor een vet gerechtje, van interessante voedingsproducten, van leuke presentatie-ideetjes, van om het even wat dat inspirerend kan zijn.
Ondertussen startte ik ook met het verzamelen van dozen in alle formaten. Om mijn verzamelingen in te ordenen, want het lijkt soms alsof ik vooral chaos verzamel. Dus de dozen gaan me helpen.

En ik verzamel verhalen over het ketogene dieet. Dus als je er zo eentje hebt, stuur maar door. En tot slot moet ik bekennen dat ik ook mensen verzamel. Mensen die het fijn vinden om deze vette verhalen te lezen. Het zou leuk zijn dat wie regelmatig onze blog leest, zich registreert als volger. Dan krijgt mijn verzameling duidelijker vorm. Bij deze een warme oproep.
Ik beloof dat ik jullie niet in een doosje stop.

Exit vakantie!

Deze zomer hadden we iets met WATER en iets met GROOT.

Vakantie aan zee. Bewonder onze Mie Keto strandbloemen!

Enorme zeilschepen.

Een Duiker in de stad.
Een Reuzeplas.

En dan hadden we ook nog:

• Verkoelende waterijsjes.
• Gigantische regenbuien.
• Bergen bagage voor een ketokind op kamp.
• Hele dikke, vette zoenen voor diegenen die een Mie-ke op Chiro- en Scoutskamp mogelijk maakten. In het bijzonder voor Leen en Koen.
• Stapel wasgoed even hoog als den Hoge Blekker (10 dagen kamp x 3 chirokids = 13 wasmachines).
• En dus een piek in ons waterverbruik.
• Een hoop te vertellen.

Het was een REUZEvakantie!

Vette cijfers

Het einde van het schooljaar is nu echt wel binnen handbereik. Met alle drukte die erbij hoort: schooluitstappen, afscheidsfeestjes, rapporten en oudercontact.

Benieuwd wat Juf te vertellen heeft over ons Mie-ke.

Ze heeft een grote sprong voorwaarts gemaakt. Op leergebied, maar ook qua zelfstandigheid en zelfvertrouwen. Het is een heel ander kind dan bij de start van het schooljaar. We mogen nog veel van haar verwachten. En nee, deze zomer geen extra taken, maar een welverdiende vakantie...

Blinkend van trots over zoveel lof naar huis.

Een beetje ontroerd geef ik de pot mayonaise een bemoedigend klopje op het deksel. Hij gaat er helemaal aan, zeker weten.

Deze vakantie hebben we vet verdiend!

Bitter en zoet

Het is niet altijd meer pret met vet... Dat moet ook wel eens gezegd. We proberen steeds om alles op de meest positieve manier te bekijken. Helaas moet er af en toe een bittere pil geslikt.

Vandaag kwam ons Mie-ke thuis met een vrolijke brief: wij gaan op schoolreis! Compleet met een wandeling, bootje varen, picknick en zwempartij. Mijn brein is al zodanig geprogrammeerd dat het automatisch de praktische zaken begint op te lijsten: rugzakje, koelelement, picknick, enz. Tot mijn oog valt op de geplande datum... De komende weken is er slechts één dag dat onze meid niet naar school zal gaan, wegens de driemaandelijkse noodzakelijke medische controle. En wat wil het toeval? Ja, DIE dag is het schoolreis!

Dochterlief in tranen. Je zou voor minder.

Moederlief slikt ook een krop weg. Dit is wel een erg bittere en niet voorziene consequentie van het ketogene dieet! Daar kan de moedige, positieve kijk van een meid van 9 even niet tegenop. Daar kan onze creativiteit ook niet tegenop. Of misschien toch, een klein beetje...

Zou het echt heel erg zijn om voor één keer op die bewuste schooldag eens uit te pakken met een absoluut onpedagogische, zeemzoete verwennerij? Het zal die pil wellicht toch makkelijker laten verteren...

Koken met K's

Wie jarig is, mag kiezen wat er wordt gegeten die dag.
Papa kiest voor zelfgemaakte kaaskroketten. Het is een jaarlijkse oefening. Een eerste maal, een aantal verjaardagen geleden, werden de kaaskroketten geserveerd in de vorm van een pasta met een heerlijke kaassaus.
Ondertussen heb ik wel wat meer ervaring. En een doos diepvrieskroketten in reserve.
Deze keer ga ik voor de versie met handgeraspte kaas. Kaas geraspt met liefde. Dat proef je. Of misschien zijn het mijn vingertopjes...
Ik waan me even de betere hobbykok - Sergio Herman heb je geproefd? je moet proeven! - of beter gezegd de betere ketokok? Dat is makkelijker die zijn niet zo dik gezaaid.
En qua creativiteit moeten die niet onderdoen, integendeel!
Voor ons Mie-ke gaan we voor een ketogene versie van de zelfgemaakte kaaskroketten. En om eerlijk te zijn, die is een stuk eenvoudiger.

Hier volgt een receptsuggestie:

60g Kiri-kaasjes (1st=20g)
8g Eiwit
10g Amandelpoeder

Het eiwit lichtjes loskloppen. De Kiri-kaasjes in het eiwit dompelen en daarna door het amandelpoeder rollen. Nog even in de koelkast laten opstijven.
Zeer voorzichtig één voor één frituren in olie.
Serveren met groentjes en mayonaise, volgens ratio.

Zo zien de Keto-KaasKroketjes eruit. Lekker, hé!

Dit zijn de 'echte' kaaskroketten, bijna professioneel...

!! Een ketogeen dieet mag enkel op medisch advies en onder dieetbegeleiding worden opgestart. De gepubliceerde recepten moeten steeds op maat van de patiënt worden aangepast en worden nagerekend met de door u gebruikte producten. Mie Keto draagt op geen enkele wijze verantwoordelijkheid voor het gebruik van deze recepten.

Prut Prot Prrr!

Exact afwegen is bij een ketogeen dieet erg belangrijk. Daarom gebruiken wij ook een diabetes-weegschaaltje dat op 0.1g nauwkeurig weegt. Het is piepklein en het lijkt wel een beetje op een speelgoedversie. Na anderhalf jaar zijn we dit kokeneten-spelen wel al gewend, maar één ding lijkt maar niet te lukken...
Hoe hard mag of moet je knijpen op de bus ketchup om exact 5g eruit te halen? Teveel. Te weinig. 't Is nooit goed. Om van de geluidjes nog maar te zwijgen...

Over narcose, ketose en een modelpatiëntje!

Eén van onze Mie-kes moet 4 tanden laten trekken. Zo krijgt een beugel alle kansen om een mooi gebit te vormen. Vier tanden tegelijk, dat gaat onder narcose. Vandaag is het zover.

We hebben meer vragen dan antwoorden: Zal de narcose invloed hebben op haar ketose? Gaat ze braken of misselijk zijn? Zoja, wat dan? Gaat ze daarna iets kunnen eten met zo'n 4 wondjes tegelijk? ...

We vertrekken, gepakt en gezakt met een koeltas vol. Ketogene maaltijden voor haar. Een brooddoos voor mama en papa want solidair met de dochter zijn wij ook 'nuchter'.

Een telefoontje de dag voordien plaatst onze ketomeid als eerste op de operatieplanning. Zo moet ze niet de hele dag zonder voeding. Een goede zet, want dit had een grote invloed op het verdere verloop.

Een vriendelijke verpleger ontvangt ons en heeft oor naar onze vragen en opmerkingen. Ook een geruststelling!

Operatiehemdje aan, plasje doen, ketose is prima.

Pilletje, spoeldrankje en een zakje infuusvloeistof...

Vermits de ervaring ons leert dat men ook in de medische wereld niet zo vertrouwd is met het ketogeen dieet verandert mama op slag in een soort pitbull annex waakhond:

wat zit er in dat pilletje... wat in het spoelmiddel… er zit toch geen glucose in het infuus...

Tja, achteraf kan je er wel om lachen maar op dat moment primeert even onze bezorgdheid.

De hele ingreep en ontwaken duurt maar een uurtje.

Na nog een uurtje mag ze een slokje water. Opnieuw een plasje om de ketose te meten. Nog steeds prima.

Eten moet nog even wachten tot thuis. Zo vermijden we alleszins al mogelijke misselijkheid tijdens het vervoer.

Weer een uurtje verder en dan mogen we naar huis. In de auto roept ons Mie-ke in paniek: 'm'n tanden!!' ??? Last van de narcose? Nee, ze had verwacht om haar tanden thuis als trofee aan de tandenfee te kunnen geven.

We hebben het opgelost door een briefje te schrijven aan de tandenfee:

'Liefste tandenfee, in het ziekenhuis liggen 4 tanden klaar voor jou.' Briefje onder het hoofdkussen gelegd en 's avonds voor het slapengaan ligt er zowaar een briefje van 5 Euro! Bijzonder royaal van die madam!

Mie-ke is superblij: 'Hoera nu kan ik gaan sssjjoppen'... Tja, met 4 tanden minder klinkt dat nu eenmaal een beetje anders!

Onze flinke meid heeft dat weer supergoed gedaan. Het levert haar zelfs de titel 'modelpatiënte' op!

De tandarts : een superleuk boekje voor peuters en kleuters van Liesbet Slegers.

Moederdag en Mayonaise

Ons gemiddelde mayonaiseverbruik ligt iets hoger dan bij een doorsneegezin. Wij verbruiken namelijk vlotjes één pot mayonaise per week. Bekenden en onbekenden vinden dit ontstellend. Wij niet. Onze meid lepelt vrolijk en de resultaten van haar dieet zijn super.

Maar onze tochtjes naar de glasbol werden wel erg frequent. Na een tijdje bedachten we dat er wel leuke dingen te doen zijn met die lege bokalen. Dus begonnen we ijverig potjes te sparen ipv vetvrij naar de glasbol te brengen.

Na enkele maanden was onze collectie danig gegroeid; een grondige opruimbeurt was aan de orde. Dus toch maar glasbol?
Of konden de juffen en meesters op school er iets nuttigs of leuks mee verzinnen? Ja, de potten waren welkom.
Het voorbije jaar gingen ze massaal richting school. En ze bleven welkom... Geen idee wat ze er mee deden, maar wij voelden ons erg nuttig.

Een week geleden ontvingen we een noodoproep: of we alsjeblieft nog voor één lege pot konden zorgen? Ja, die hadden we nu net niet...
Maar uit de oproep begrepen we dat het toch wel dringend was, dus mayonaise overgelepelt in een plastic potje.

Vrijdag was nogal een geheimzinnige dag. Er werd iets gesmokkeld van school naar huis, dat was duidelijk. Met enkele jaren moederervaring kan ik ondertussen selectief blind en doof zijn en zodoende ongeloofelijk verrast worden...

Zondagmorgen was het dan zover:
Lekker uitslapen, de tafel feestelijk gedekt, een dikke zoen en een schat van een cadeautje: voor jou, mama!

Een schudbol met een groot glinsterend hart!

Aan alle mama's een dikke vette zoen!

Over springen, spurten en huppelen

Vandaag met onze ketomeid op shoppingtrip geweest. Negen jaar is ze en bezig aan een groeispurtje. Lange broeken die opschuiven naar 7/8 model. Als ze neigen naar 3/4 wordt het zielig. Dus gaan we op stap.
Groeien als je op een ketogeen dieet staat is niet evident. Elk halfjaar worden lengte en gewicht nauwkeurig uitgezet op de standaardcurves. De laatste keer was er een kleine afbuiging te zien naar beneden.
Mijn intuïtie zegt dat we dit nu ruimschoots inhalen: met stip van schoenmaat 33/34 naar 36/37.
Dus ik klaag niet over de groeisprong.

Met een blik op de opgeruimde kleerkast is het 's morgens al duidelijk dat we dit project niet op een uurtje zullen afhandelen. Dus gaan 10-uurtje en lunchbox mee in een handig koelrugzakje. Samen ergens gaan lunchen hoort bij zo'n uitstapje. Waarom zouden we dat niet meer doen? Ik vertel bij het bestellen dat mijn dochtertje haar eigen lunchpakket meeheeft omdat ze een zeer streng dieet volgt. In geen enkele zaak is daar al negatief op gereageerd. Hoewel ik me kan voorstellen dat men de omschrijving 'streng dieet' wel vreemd vindt als ze haar smakelijk een kwak mayonaise zien binnenlepelen...

Goed voorbereid beginnen we dus aan onze opdracht. Winkel in, winkel uit. Rommelen tussen de rekken, passen en draaien voor de spiegel. Mijn smaak versus de hare.
Met het opschuiven van een zeer krappe 128 naar een ruime 140 verandert ook de kledingstijl. Dat is even wennen. Een andere moeder werpt mij een blik vol medelijden toe als dochterlief lyrisch is over een paar - ook naar mijn smaak afgrijselijke - schoenen. Gelukkig heb ik al ervaring met opgroeiende dochters. Het wordt enkele jaren schipperen tussen de verschillende smaken, maar dat vindt wel zijn evenwicht.


Na een dagje confrontatie met fysieke en mentale groeispurten moet ik even bekomen. Ik nestel me in het zachte voorjaarszonnetje in de tuin. Onze pre-tiener heeft zich ondertussen verkleed als prinses en huppelt op haar stokpaardje over het gazon. Van onderwerpen als schoenen met hakjes, bh-topjes en benen scheren is nu geen sprake meer.
En ik bedenk dat zo'n groeisprong wel meevalt als je hem huppelend neemt...

Meer pret met vet

In tijden dat meer en meer mensen lijden aan overgewicht en we gezonder moeten eten en meer bewegen, hoeft de uitspraak 'meer pret met vet' wat meer uitleg.

Mie Keto is een steunpunt voor patiënten met een ketogeen dieet. Dit dieet is geen klassiek dieet dat men volgt omwille van gewichtscontrole of voedingsevenwicht, maar het is een therapie voor medische aandoeningen, zoals epilepsie of bepaalde stofwisselingsziekten.

Het dieet bestaat in zijn klassieke vorm voor 80% uit vetten. (Aha, daar is al een eerste link naar 'pret met vet'!) Suikers zijn uit den boze, koolhydraten (brood, pasta, aardappelen,...) voor een groot deel ook, en eiwitten (vlees, kaas, vis, ...) zijn beperkt.
Omdat dit wel erg sterk afwijkt van een gewone voedingsdriehoek, en er ook nooit eens gezondigd mag worden, wordt het ketogene dieet nog vaak afgeschilderd als niet haalbaar, onmenselijk zwaar, en onsmakelijk. Wij kunnen het tegendeel bewijzen.
Onze kinderen eten zo gevarieerd mogelijk, krijgen ook lekkere traktaties, zijn alert en actief, nemen kilo's minder medicatie en genieten elke dag van hun levenskwaliteit dankzij het ketogene dieet. Zij hebben 'meer pret met vet'

Is het dan al rozengeur en maneschijn? Nee, natuurlijk niet. Maar met wat creativiteit, veel humor én de steun van lotgenoten (Mie Keto!) is het heel leefbaar. Via deze blog kan je meegenieten van onze tips en recepten, van onze successen en onze pechverhalen en van 'onze pret met vet'! Geniet ervan.