Vet gevonden!

En dan loopt die lange vakantiezomer bijna af. Een zomer met Zero-tolerance en hese stemmen die verhalen vertellen in drievoud.
Verhalen met durf, verhalen met de slappe lach, verhalen met vindingrijkheid. Zo'n verhaal als dit:

Wetende dat de puberteit stilaan begint te stormen, verdenk ik ons Mie-ke al eens van ketogene sabotage-acties. Want wat denkt u van dit verhaal?
Bij bivak hoort dagtocht. Bij dagtocht hoort lunchpakket. Bij ketogeen lunchpakket hoort mayonaise. Simpel.
Straffer nog, bij bivak horen twee dagtochten. En even zoveel lunchpakketten. Met even zoveel porties mayonaise. De logica zelve.
Vergat ons Mie-ke tot tweemaal toe haar portie mayonaise in haar lunchpakket te stoppen. Vergat, of moet ik schrijven 'vergat'. Ik gun haar het voordeel van de twijfel maar toch, ik twijfel. Tweemaal vind ik een beetje teveel 'toeval'.
Maar goed, de eerste dagtocht kreeg ze nadien haar portie mayonaise geserveerd. Bij wijze van voorgerechtje bij het avondmaal. Onze kookmadam was streng en terecht.
De tweede dagtocht was het weer van dat. De mayonaise lag nog in de tent. De tent? Ook daarbij kan u zich (en ik doe dat ook) de nodige vragen stellen, maar vragen stellen bij bivakverhalen is niet altijd een goede zaak. Je kan wel eens antwoorden krijgen die je liever niet hoort.
Maar goed, de mayonaise was dus in ieder geval niet mee op tocht en daar moest een oplossing voor gezocht. Waarop leider T. zich herinnerde een straat verder een frituur te zijn gepasseerd. Een frituur is uiteraard een goudmijn aan vettigheid, dus leider T. toog er vol goede moed naar toe.
Uiteraard was de frituur gesloten. Uiteraard, want anders had u hier geen vet verhaal.
De frituur was dan wel gesloten, maar zo snel liet leider T. zich niet ontmoedigen. Veel huizen stonden er weliswaar niet, in ieder geval niet veel huizen waar ook iemand opendeed en het antwoord had op de vraag: 'mag ik van u een portie mayonaise?'
Na een kilometer of wat, kreeg de volhouder wat hij verdiende: een portie mayonaise, een vet verhaal en een lift terug naar de picknickplaats.

Ik vind het een schitterend verhaal. Eentje dat precies illustreert waar een jeugdbeweging voor staat. En geef toe, zo'n mayonaise-vraag aan de deur is weer eens wat anders dan de klassieke ruiltocht, toch?

Als er geen bestek in de buurt is...