Bric-k-oleren - deel 3

Schreef ik al over de magere inkooptocht in de het plaatselijke supermarktje op onze vakantieplek. Twee dagen later gingen we winkelen in een supermarché. Dat was inderdaad super. Ze hadden daar heel wat lekkers voor ons Mie-ke. Een rek met een keuze aan olijven bijvoorbeeld. 'Kies maar uit!', riep ik. En dat deed ze gretig. Zo'n vreemde supermarkt daar vind je ook dingen die we thuis niet kunnen vinden. Zoals lekkere Boursinrolletjes, zoals kaasjes van P'tit Louis in een perfecte 3:1. We vinden ook een sorbetijs met heel weinig koolhydraten, dat heerlijk is met een zure room van 40%.
We hebben dolle pret daar in die supermarché. En een volle kar aan de kassa.

Ons vakantiehuisje is niet zo groot. Kan je daar echt met achten in? En wie zit er dan op wiens schoot?
Maar op ketogeen keukengebied heeft dit huisje de nodige basisuitrusting: twee kookpitjes, een oven en een koelkast. Een grote. Gelukkig, want dat was nodig na onze strooptocht.

Veel nieuwe dingen, maar uiteindelijk doen we ook wel hetzelfde als thuis. Of toch ongeveer. In het plaatselijke supermarktje kochten we brickdeeg en daarmee gaan we aan de slag.
Het wordt niet helemaal zoals thuis, maar het is evengoed lekker.

U kent de werkwijze wel, maar wegens het ontbreken van een bakvorm kozen we voor het maken van een soort miniloempia.
Ons Mie-ke ontpopte zich als een volleerde fotograaf en maakte een stap-voor-stapreportage.

De rolletjes zijn een beetje opengebarsten, maar dat doet niets af aan de smaak én aan de snelheid waarmee ze verorberd worden!