Terug naar school. Het ritme oppikken dat we eind juni met een opgeluchte zucht achter ons hebben gelaten. Vorige week hadden we twee inloopdagen. Deze week is het menens.
We trekken de ketogene schoolroutine aan als een oude jas. Niet meer gewend om een jas te dragen*, voelt het wat onwennig. Maar al snel zit de jas opnieuw vertrouwd.
Voor ons. En dat vergeten we wel eens.
Dat er elk schooljaar heel wat mensen voor het eerst in contact komen met ons Mie-ke. En dus met het ketogeen dieet. Dat zij een ketogeen dieet niet kennen. Niet weten wat een verschil dit dieet maakt in levenskwaliteit. Niet beseffen dat dit een medicijn is. Onbewust zijn van het creatieve denkwerk dat het ketogeen koken vaak van ons vergt. Vergeten dat ons Mie-ke een uitzondering is op de traktatie in de klas, of bij kookactiviteiten.
Zij weten dat niet.
Wij vergeten dat wel eens.
Dus blijft het een weerkerende opdracht om mensen informatie te geven.
Dus maakte ik dit weekeinde wat huiswerk: een opstel over het ketogeen dieet en ons Mie-ke. Ik schrijf over de onderliggende aandoening Glut-1, over het ketogeen dieet en koolhydraten, eiwitten en vetten. Over wat ze eet en drinkt en over gevolgen op medisch en sociaal vlak. Ik vraag afspraken over speciale gelegenheden en noodsituaties. En geef tot slot wat actuele bijzonderheden.
Twee pagina's.
Nu weten zij het ook.
* deze zomer droegen we nochtans wel erg vaak een regenjas
Geen opmerkingen:
Een reactie posten