Code Oranje

Vanmorgen gewekt met de mededeling op de radio dat het KMI vandaag Code Oranje heeft afgekondigd. Ik heb geen flauw benul wat Code Oranje is. Het wordt ook nergens in het nieuwsbericht verduidelijkt. Maar het klinkt alleszins alsof het gerechtvaardigd is om de wekkerradio af te zetten en dieper onder het dekbed te kruipen. En dat doe ik ook prompt. Het is kerstvakantie en ik heb een vrije dag, dus?

Code Oranje dat is dus blijkbaar een dag dat je best niet buiten komt als je niet buiten moet.

Code Oranje dat is dus een dag dat ik 's morgens voor ontbijt pannenkoeken bak omdat we anders eerst naar de bakker moeten voor vers brood.

Code Oranje dat is een dag om in de zetel te kruipen met een dekentje en een goed boek.

Code Oranje dat is een dag om koekjes te bakken.

Code Oranje dat is een dag om lekker te prutsen met draadjes en stofjes.

Als kind was het mijn lievelingskleur en had ik nagenoeg een volledig oranje kamer. De jaren zeventig zaten er misschien ook voor iets tussen... De kleur oranje verdween bij het opgroeien wat op de achtergrond, maar stiekem bleef het een van mijn favorieten. Oranje dat is immers warm, energiek, zonnig. Dat is de kleur van een romantische zonsondergang, van een herfstbos en zomerbloemen. Oranje dat is geurige pompoensoep, vers appelsiensap en krakende paprikachips. Euh, naar het schijnt is de kleur oranje ook eetlustopwekkend...

Code Oranje dat is dus vandaag de perfecte dag om iedereen het allerbeste te wensen voor 2012.
Een jaar met warme ontmoetingen, met stralende momenten en energieke plannen. Een jaar met wat romantiek, met respect voor de natuur en met lekkere recepten voor alle Mie-kes. Een jaar dat helemaal Oranje kleurt.

Een Oranje Jaar.

Van Harte.

Van ons.